brzdąc
-
pot. małe dziecko
-
Wyraża pozytywne nastawienie mówiącego.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
narodziny i dzieciństwo -
- mały, maleńki; czteroletni, jednoroczny, kilkuletni, roczny, sześcioletni, sześciomiesięczny, trzyletni brzdąc
- mama brzdąca
-
Gdy Michał Wiśniewski był trzyletnim brzdącem, porzuciła go matka i trafił do domu dziecka w Grotnikach.
źródło: NKJP: Iwona Polak: Gwiazdor bez cenzury, Express Ilustrowany, 2002-06-21
Już rocznemu brzdącowi, mającemu zwykle 6-8 zębów mlecznych, dajemy szczoteczkę.
źródło: NKJP: Elżbieta Socha: Ząb na długi czas, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-01-12
Na Polanie Szymoszkowej aż roiło się od małych i większych narciarzy i zupełnie malutkich, dwuletnich brzdąców, które z pomocą mam, a czasem i bez, pokonywały trasę w zawrotnym tempie.
źródło: NKJP: (HAK): Na narty z Koziołkiem, Gazeta Krakowska, 2003-03-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. brzdąc
brzdące
ndepr brzdące
depr D. brzdąca
brzdąców
C. brzdącowi
brzdącom
B. brzdąca
brzdąców
N. brzdącem
brzdącami
Ms. brzdącu
brzdącach
W. brzdącu
brzdące
ndepr brzdące
depr -
Od: czas. gwarowego brzdać 'mówić niezrozumiale' (Bańk).