sztuki piękne

Tymczasem we Włoszech rozkwitał humanizm, wydobywano z zapomnienia klejnoty kultury antycznej, rozwijały się sztuki piękne wzorowane na antyku, filozofia i literatura.

źródło: NKJP: Marek Borucki: Polacy w Rzymie: od czasów Mieszka I do Jana Pawła II, 1995

Miłosz, pisząc o „niedobrym dziedzictwie”, wie, że w poezji, w dramacie epoką romantyzmu możemy się tylko pochwalić... Gorzej ze sztukami pięknymi . Rodakowski i Michałowski to meteory - i nawet niezwykłej światłości. Ale nie miały większego wpływu na nasze malarstwo.

źródło: NKJP: Barbara Ziembicka: Najprostszą drogą: rozmowy z artystami, 1998

[...] w 1911 roku zaczął studiować rysunek i malarstwo (początkowo jako wolny słuchacz) na tej uczelni, w pracowni Edwarda Trojanowskiego. W 1914 roku Antoni był na wakacjach we Francji. Początkujący student szkoły sztuk pięknych, razem z siostrą podróżował po Bretanii, w Pont-Aven szukał pejzaży impresjonistów.

źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003

Nie zostałam malarką, bo świat sztuk pięknych też okazał się kłębowiskiem żmij. Zaczęłam pisać, bo [...] do niczego innego się nie nadawałam.
Ale dotąd często mi się śni, że gram w teatrze.

źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

Malarskie środowisko warszawskie rozproszyło się po III rozbiorze, tak że dopiero w 1815 r. sztuki plastyczne zdobyły sobie lepsze warunki w Warszawie, a także w Wilnie.

źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968