zieleń - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zielona roślinność, np. trawy, krzewy oraz drzewa, a także tereny porośnięte tą roślinnością

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

drzewa i krzewy

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

ukształtowanie terenu

synonimy:

roślinność

miejska, osiedlowa; majowa, wiosenna; ciemna, jasna; bujna, gęsta; młoda, soczysta, świeża zieleń
enklawa, gąszcz, morze, oaza, obszar, skrawek, pas, teren, ściana; ochrona, niszczenie, utrzymanie; architektura, konserwacja, projektowanie, renowacja; architekt, konserwator, projektant zieleni
zieleń porasta coś
chronić, niszczyć, szanować zieleń
opiekować się, zajmować się; okrywać się, pokryć się; obsadzić, pachnieć, porastać, wybuchać zielenią; obrośnięty, otoczony, porośnięty zielenią
dbać o zieleń, obfitować w zieleń; przeznaczony na zieleń; przeznaczony pod zieleń; spowity w zieleń
stawać, tonąć, zanurzyć się w zieleni; schowany, skąpany, ukryty, utopiony, zatopiony w zieleni

	[...]rzucił się na wznak w chwasty i przez chwil kilka tarzał wśród zieleni niczym źrebak, przez czas cały rycząc i śmiejąc się na przemian. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm
	Otoczenie tego kompleksu dekoruje starannie zaprojektowana zieleń i ciągi komunikacyjne z bruku. źródło: NKJP: Krzysztofa Bik-Jurkow: Dziennik Polski - 2001-09-26 - Dom - Z trzema gwiazdkami
	Jechali jasnobrązową, wypaloną równiną, pozbawioną zieleni. źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala
	Do tej pory dzielnica sfinansowała już przygotowanie projektu rewaloryzacji i przeprowadzenie inwentaryzacji zieleni parkowej. źródło: NKJP: (WT): Dziennik Polski - 2001-03-29 - Kraków - Zrewaloryzowany z boiskiem

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

Zob. zielony