Były chwile, kiedy się nienawidzili. Henio wydymał wargi. - Gwiżdżę na ciebie, Pawełku! - mówił i odchodził między drzewa Ogrodu Saskiego, nieduży, wstrętny, z tornistrem na plecach.
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990
Dokąd frunie ten kurz? Czy te okruszki ziemi, które teraz cichutko chrzęszczą mu w zębach, mogłyby ulecieć poza Żłobiska, ponad chatami, ponad drogą i rzeką i dalej aż nad dukielski rynek z niebieskawym, smutnym ratuszem i między zawiłe kontury bernardyńskich wież [...].
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1995
psł. *medji to skostniała forma miejscownika liczby pojedynczej rzeczownika *medja 'miedza, granica', użyta w funkcji przyimka. Samogłoska nosowa w między jest wtórna.