toast - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zwyczaj towarzyszący uroczystym spotkaniom, polegający na wypijaniu alkoholu z uniesionych kielichów i wygłaszaniu mowy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

zwyczaje i obyczaje

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

używki

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z jedzeniem

ostatni, pierwszy, pożegnalny, symboliczny, tradycyjny, wspólny; noworoczny, sylwestrowy, weselny toast
kilka, wiele toastów
toast lampką szampana, szampanem, winem, wódką
toast na cześć gospodarza, młodej pary, rodziny...; na zdrowie; za pomyślność, za powodzenie, za sukces, za wolność, za zdrowie, za zwycięstwo
toast i życzenia; gratulacje i toasty, mowy i toasty
czas na toast
toast kończy coś
spełnić, wznieść / wznosić toast
uczcić toastem

	O godz. 20.45 zaplanowano przyjęcie w pałacu [...], podczas którego duńska królowa Małgorzata wzniosła toast za poszerzenie Unii Europejskiej i za nowych członków wspólnoty. źródło: NKJP:Ostatnie jedenaście godzin, Dziennik Polski - Świat, 2002-12-14
	Spotkanie było okazją do obejrzenia zakończonej inwestycji przez zaproszonych na nie gości. Oczywiście nie zabrakło oficjalnych przemówień. Był też toast w postaci lampki szampana oraz poczęstunek dla wszystkich zgromadzonych. źródło: NKJP: ST: DRZWI OTWARTE W NAKIELSKIM DPS-ie, Nakielski Czas, 2005-01-05
	[...] po oficjalnej części uroczystości był czas na toasty, gratulacje i życzenia. źródło: NKJP: (BK): Nauczyciele z dyplomem, Dziennik Polski - Oświęcim, 2002-10-23
	Przy wychylaniu ostatniego toastu zebrani składali sobie nawzajem życzenia brzmiące po hebrajsku [...]. źródło: NKJP: Barbara Legutko: Pesach (cz.2), Co Tydzień Jaworzno, 2004-04-15

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	+	toast	+	(na CO)
	+	toast	+	(za CO)

ang. toast