-
1.b
pot. pogard. ludzie, którzy pracują w bezpiece - organie -
Używane najczęściej w odniesieniu do Urzędu Bezpieczeństwa oraz Służby Bezpieczeństwa w PRL.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe -
- bezpieka aresztowała, dopadła, zatrzymywała; inwigilowała, podsłuchiwała, ścigała, uwzięła się, węszy, zaczęła mordować, zastrasza
- dać się złamać; donosić, przekazać, wydać bezpiece
-
Po wojnie dwa razy aresztowała go bezpieka.
źródło: NKJP: Jarosław Rybak: Bohaterowi wojny nie chcą dać dowodu, Super Express, 2006
Kiedy wprowadzono u nas stan wojenny, bezpieka podsłuchiwała rozmowy telefoniczne.
źródło: NKJP: Artur Górski: Magia „Sacro Arsenale”, 2006
Męża jej bezpieka zatłukła zaraz po ogłoszeniu amnestii, a i jej niemało się dostało, dopóki jej nie wypuścili.
źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
Wiedział już, że bezpieka węszy wokół niego. Był bardzo przygnębiony.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Zły Tyrmand, 1992
Kiedy wpadł, przekazał bezpiece nazwiska ludzi z kierownictwa organizacji.
źródło: NKJP: Powrót do przeszłości, Polityka nr 2516, 2005-08-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bezpieka
bezpieki
D. bezpieki
bezpiek
C. bezpiece
bezpiekom
B. bezpiekę
bezpieki
N. bezpieką
bezpiekami
Ms. bezpiece
bezpiekach
W. bezpieko
bezpieki
-
Od: Urząd Bezpieczeństwa lub Służba Bezpieczeństwa ; zob. bezpieczny