-
1.
zespół cech wyróżniających określony teren -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu -
- ojczysty; pasterski; piękny; śląski; śnieżny; typowy; wiejski krajobraz; beskidzkie krajobrazy; krajobraz chroniony; polski; leśny, półpustynny
- krajobraz miasta
- krajobraz i zabytki
- elementy; walory; wygląd krajobrazu; piękno krajobrazów
- zmiany w krajobrazie
-
Typowy krajobraz Albanii to betonowe grzybki rozsiane po całym terytorium kraju.
źródło: NKJP: Kraina orłów, Tygodnik Ciechanowski, 2005-07-09
Naturalne walory krajobrazu, czyste rzeki oraz dobre połączenia komunikacyjne powodują, że nasze tereny z roku na rok przyciągają coraz więcej turystów.
źródło: NKJP: Złote gody, Dziennik Polski - Nowy Sącz, 2002-08-09
Rezerwat ma zachować naturalny krajobraz leśny o urozmaiconej rzeźbie terenu, zawierający bogaty, wielogatunkowy drzewostan z typowo wykształconym zbiorowiskiem dąbrowy pełnikowej oraz licznymi stanowiskami roślin rzadkich i chronionych.
źródło: NKJP: Poprawianie prawa, Gazeta Wyborcza nr 31, 1994-02-07
Pochodził ze wsi, nie musiał się więc uczyć postawy realistycznej - otoczenie wiejskie i wiejskie krajobrazy były dla niego codziennością, czymś normalnym.
źródło: NKJP: Maria Gołaszewska: Estetyka pięciu zmysłów, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. krajobraz
krajobrazy
D. krajobrazu
krajobrazów
C. krajobrazowi
krajobrazom
B. krajobraz
krajobrazy
N. krajobrazem
krajobrazami
Ms. krajobrazie
krajobrazach
W. krajobrazie
krajobrazy
-
Półkalka niem. Landschaft 'krajobraz, pejzaż' lub fr. paysage 'ts.' (por. niem. Land , fr. pays 'kraj').