-
2.
coś, co pozwala kontrolować czyjeś działania lub ograniczać określone procesy -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka -
- szarpnięcie, ściąganie cugli
- wziąć kogoś w cugle
-
Im poważniejsze kłopoty, tym silniej należy ściągać cugle dyscypliny. Dowództwo nie może się zbytnio spoufalać z podwładnymi, nawet gdyby reprezentowali wysoką rangę, intelekt i charakter.
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
Demokracja jest zagrożona? Nastąpiło szarpnięcie cugli i oceniam, że w niektórych dziedzinach jest ono ryzykowne.
źródło: NKJP: Janina Paradowska: Kurz opadł i co się wyłania..., Polityka, 2007-01-06
Uważałem, że to pierwszy ruch pantoflarski. Że już mnie, wiesz, żona wzięła w cugle.
źródło: NKJP: Bartłomiej Dobroczyński: Orkiestra Klubu Pomocnych Serc czyli Monolog wodospad Jurka Owsiaka, 1999
Dla wielu, żeby zwalczyć krnąbrną naturę, trzeba wziąć w cugle rozbrykane myśli, wolę naszą nagiąć do czynienia dobrego [...].
źródło: NKJP: Emil Biela: Schody do nieba poezji, Akant, 2009-12
Literatura fantastyczna to jednak proza gatunkowa, jak romans, kryminał czy bondowska sensacja. Po tym zresztą być może da się „odróżnić” fantastę od niefantasty: pierwszy wchodzi w fantastykę z bagażem czytelniczych schematów/rozwiązań, pojawiających się w ramach konwencji najczęściej, [...]; drugi „odkrywa Amerykę na nowo”, [....] czasem jednak robiąc coś wspaniałego, bo autor nie wiedział „jak się tego nie pisze” – i napisał po swojemu, bez cugli schematów i sztywnych matryc gatunku.
źródło: NKJP: Michał Cetnarowski: Co to jest młoda fantastyka?, Esensja, 2009-07-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cugle
D. cugli
C. cuglom
B. cugle
N. cuglami
Ms. cuglach
W. cugle
-
+ cugle + (CZEGO) -
Liczba mnoga od cugiel, zapożyczonego z niem. Zügel o tym samym znaczeniu.