zwyczaj - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

praktykowanie pewnych zachowań zgodnych z tradycją

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

zwyczaje i obyczaje

synonimy:

obyczaj

dawny, stary; nowy, rzadki; dobry, miły, piękny; barbarzyński, dziwny, niedobry, przykry, zły; miejscowy, pewien, przyjęty; amerykański, polski, rosyjski, śląski; europejski zwyczaj; zwyczaj konstytucyjny, parlamentarny; zwyczaje ludowe, andrzejkowe, bożonarodzeniowe, świąteczne, wielkanocne, wigilijne; doroczne; góralskie; łowieckie
zwyczaj budowania szopek, chodzenia z szopką, dzielenia się opłatkiem, kolędowania, malowania jaj, przesyłania kart (z życzeniami), śmigusa-dyngusa, święcenia pokarmów...; zwyczaje gospodarzy, górników, mieszkańców
zwyczaje i obrzędy, zwyczaje i obyczaje, zwyczaje i tradycje
zwyczaj istnieje, panuje, przyjął się, ukształtował się, utarł się; zanika
wprowadzić, zachować zwyczaj
według zwyczaju; zgodnie ze zwyczajem

	Z badań socjologicznych wynika, że 94 proc. Polaków zachowuje tradycje wielkanocne i wielkopostne. 94 proc. dzieli się z najbliższymi jajkiem. 93 proc. przestrzega zwyczaju święcenia pokarmów. źródło: NKJP: (G): Wigilia Paschalna, Dziennik Polski - Kraj, 2000-04-22
	W zwyczajach staroobrzędowców nie ma hucznego świętowania Bożego Narodzenia, nie spotyka się ustrojonych choinek, nie ma zwyczaju śpiewania kolęd. źródło: NKJP: G. Czerwińska: O życiu i wierze staroobrzedowców, Tygodnik Ciechanowski, 2007-04-01
	Powszechnie też panował zwyczaj, że gospodyni codziennie wieczorem gromadziła domowników przed tym obrazem dla wspólnego odmawiania pacierzy. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
	W 1938 roku ówczesny minister spraw zagranicznych Józef Beck gościł wraz z małżonką z oficjalną wizytą w Rzymie. Wbrew tradycji i zwyczajowi nie został przyjęty na audiencji u papieża Piusa XII. źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Watykan bez tajemnic, 1997

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	+	zwyczaj	+	CZEGO
	+	zwyczaj	+	że ZDANIE

psł. *sъvyčajь (< *sъ-vyk-ějь)

Od: przedrostkowego czasownika *sъ-vyknǫti 'przywyknąć, przyzwyczaić się do czegoś, nabrać wprawy, nauczyć czegoś'