doskwierać

  • być odczuwanym jako coś przykrego i uciążliwego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    czynności i stany fizjologiczne

    • ból, głód; mróz, słońce, upał, zima; bieda, brak czegoś; samotność doskwiera
    • doskwierać ludziom, mieszkańcom
    • móc, musieć, zacząć/zaczynać doskwierać
  • Na szczęście wziąłem ze sobą kanapki, bo wkrótce głód zaczął mi doskwierać, a chciałem doczekać chwili, w której ona wróci do swojego mieszkania.

    źródło: NKJP: Anna Bolecka: Concerto d'amore, 2004

    Upał doskwierał, ale niektórzy mieli jeszcze siłę na tańce.

    źródło: NKJP: (MR): Święto rolników na Zjazdowej, Express Ilustrowany, 2001-08-21

    Czasami samotność tak doskwierała, że wsiadałem w samochód i jeździłem wokół miasta przez całą noc - opowiada Popow.

    źródło: NKJP: Stefan Tuszyński: Pływanie. Aleksander Popow znów startuje, Gazeta Wyborcza, 1997-03-26

    Od przegranych prawyborów Hillary Clinton doskwierało, że nie może objąć przewodnictwa żadnej komisji w Senacie.

    źródło: NKJP: Tomasz Zalewski: Jastrząb w szpilkach, Polityka, 2008-12-06

    Braki materialne nie doskwierają jednak mieszkańcom tak dalece, jak brak rodzinnego ciepła. Około 30 mieszkańców nie ma już bliskiej rodziny.

    źródło: NKJP: Rafał Bładzikowski: Jedna wielka rodzina, Dziennik Tczewski, 2000-08-25

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. doskwieram
    doskwieramy
    2 os. doskwierasz
    doskwieracie
    3 os. doskwiera
    doskwierają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. doskwierałem
    +(e)m doskwierał
    doskwierałam
    +(e)m doskwierała
    doskwierałom
    +(e)m doskwierało
    doskwieraliśmy
    +(e)śmy doskwierali
    doskwierałyśmy
    +(e)śmy doskwierały
    2 os. doskwierałeś
    +(e)ś doskwierał
    doskwierałaś
    +(e)ś doskwierała
    doskwierałoś
    +(e)ś doskwierało
    doskwieraliście
    +(e)ście doskwierali
    doskwierałyście
    +(e)ście doskwierały
    3 os. doskwierał
    doskwierała
    doskwierało
    doskwierali
    doskwierały

    bezosobnik: doskwierano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę doskwierał
    będę doskwierać
    będę doskwierała
    będę doskwierać
    będę doskwierało
    będę doskwierać
    będziemy doskwierali
    będziemy doskwierać
    będziemy doskwierały
    będziemy doskwierać
    2 os. będziesz doskwierał
    będziesz doskwierać
    będziesz doskwierała
    będziesz doskwierać
    będziesz doskwierało
    będziesz doskwierać
    będziecie doskwierali
    będziecie doskwierać
    będziecie doskwierały
    będziecie doskwierać
    3 os. będzie doskwierał
    będzie doskwierać
    będzie doskwierała
    będzie doskwierać
    będzie doskwierało
    będzie doskwierać
    będą doskwierali
    będą doskwierać
    będą doskwierały
    będą doskwierać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. doskwierajmy
    2 os. doskwieraj
    doskwierajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. doskwierałbym
    bym doskwierał
    doskwierałabym
    bym doskwierała
    doskwierałobym
    bym doskwierało
    doskwieralibyśmy
    byśmy doskwierali
    doskwierałybyśmy
    byśmy doskwierały
    2 os. doskwierałbyś
    byś doskwierał
    doskwierałabyś
    byś doskwierała
    doskwierałobyś
    byś doskwierało
    doskwieralibyście
    byście doskwierali
    doskwierałybyście
    byście doskwierały
    3 os. doskwierałby
    by doskwierał
    doskwierałaby
    by doskwierała
    doskwierałoby
    by doskwierało
    doskwieraliby
    by doskwierali
    doskwierałyby
    by doskwierały

    bezosobnik: doskwierano by

    bezokolicznik: doskwierać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: doskwierając

    gerundium: doskwieranie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: doskwierający

  • bez ograniczeń + doskwierać +
    (KOMU)
    bez ograniczeń + doskwierać +
    (że ZDANIE)
  • Czas. wielokrotny od dawnego pol.  dosk(w)rzeć  'dogrzać, dopiec, dokuczyć', a to czas. przedrostkowy od psł.skverti  'topić, roztapiać, rozpuszczać przez podgrzewanie, smażenie'.

CHRONOLOGIZACJA:
1600, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 08.11.2016