-
1.
wydanie głośnego nieartykułowanego dźwięku -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki -
- donośny, głośny, gromki, potężny; stłumiony, zdławiony, zduszony; dramatyczny, dziki, przeraźliwy okrzyk
- okrzyk bólu, grozy, przerażenia, przestrachu, rozpaczy, trwogi, zgrozy; dziewczyny, tłumów
- okrzyk na alarm, na cześć
- okrzyki i jęki
- powstrzymać okrzyk
- powstrzymać się od okrzyku
-
W ciszy rozległ się krótki okrzyk bólu.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem Kamień na szczycie Kroniki Drugiego Kręgu Księga I cz 1, 2005
Podczas seansu „Klątwy” na sali kinowej więcej rozlega się śmiechów niż okrzyków zgrozy.
źródło: NKJP: Adam Synowiec: Strach się bać, Dziennik Zachodni, 2005-04-13
Mały wagonik oderwał się z cichym zgrzytem od platformy przy rogu Second Avenue i 60th Street i potoczył, poganiany okrzykami mew, ponad szarozielonymi wodami East River.
źródło: NKJP: Kamila Sławińska: Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny, 2008
Jak smoliste cienie wynurzały się niskie brzegi z nocnego morza, nie rozjaśniał ich żaden płomyk, nie ożywiał żaden okrzyk nocnego zwierzęcia.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Atlantyda, wyspa ognia, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. okrzyk
okrzyki
D. okrzyku
okrzyków
C. okrzykowi
okrzykom
B. okrzyk
okrzyki
N. okrzykiem
okrzykami
Ms. okrzyku
okrzykach
W. okrzyku
okrzyki
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego okrzyczeć; zob. krzyczeć