-
1.a
otwór w ścianie, przez który wchodzi się do jakiegoś budynku lub pomieszczenia, wyposażony w ruchome zamknięcie -
[dżwi] lub [dż-żwi]
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
- szerokie, wąskie drzwi
- przecisnąć/przeciskać się, przejść/przechodzić przez drzwi
- stanąć/stać, pojawić się/pojawiać się, przystanąć, zatrzymać się, zniknąć w drzwiach
-
Tajemniczy Nieznajomy wszedł, a oko jego padło wprost na Jankę, stojącą w kuchennych drzwiach z tłuczkiem do mięsa w ręku i zastygł nieruchomo.
źródło: NKJP: Joanna Chmielewska: Lekarstwo na miłość, 1994
Krystyna ukazała się w drzwiach kuchni.
źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Jedno z dwojga, 1968
Romanow ścisnął Rebekę za ramię i zatrzymał w drzwiach do głównego holu banku.
źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009
Obyło się bez większych strat; tragarze (Mareczek nazywał ich „muwersami”) ułamali tylko jedną nóżkę biblioteczki i, przepychając tapczan przez wąskie drzwi, zahaczyli o klamkę i rozdarli brudnożółte obicie.
źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Balzakiana, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. drzwi
D. drzwi
C. drzwiom
B. drzwi
N. drzwiami
Ms. drzwiach
W. drzwi
-
psł. *dvьri