-
4.
sprawić komuś przykrość -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
Fakt zesłania uwalniał nas od obowiązku samodzielnego wyboru miejsca zamieszkania [...]. Tylko w tym jednym punkcie całego Związku nikt nie mógł dźgnąć nas pytaniem - po coście tu w ogóle przyjechali?
źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Archipelag Gułag Tom 3, 1977
Kuzniecow przerwał [...]. Szacki wiedział, że powinien go teraz dźgnąć celną złośliwością i zakończyć temat, ale nie mógł powstrzymać ciekawości.
źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Uwikłanie, 2007
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. dźgnę
dźgniemy
2 os. dźgniesz
dźgniecie
3 os. dźgnie
dźgną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. dźgnąłem
+(e)m dźgnął
dźgnęłam
+(e)m dźgnęła
dźgnęłom
+(e)m dźgnęło
dźgnęliśmy
+(e)śmy dźgnęli
dźgnęłyśmy
+(e)śmy dźgnęły
2 os. dźgnąłeś
+(e)ś dźgnął
dźgnęłaś
+(e)ś dźgnęła
dźgnęłoś
+(e)ś dźgnęło
dźgnęliście
+(e)ście dźgnęli
dźgnęłyście
+(e)ście dźgnęły
3 os. dźgnął
dźgnęła
dźgnęło
dźgnęli
dźgnęły
bezosobnik: dźgnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. dźgnijmy
2 os. dźgnij
dźgnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. dźgnąłbym
bym dźgnął
dźgnęłabym
bym dźgnęła
dźgnęłobym
bym dźgnęło
dźgnęlibyśmy
byśmy dźgnęli
dźgnęłybyśmy
byśmy dźgnęły
2 os. dźgnąłbyś
byś dźgnął
dźgnęłabyś
byś dźgnęła
dźgnęłobyś
byś dźgnęło
dźgnęlibyście
byście dźgnęli
dźgnęłybyście
byście dźgnęły
3 os. dźgnąłby
by dźgnął
dźgnęłaby
by dźgnęła
dźgnęłoby
by dźgnęło
dźgnęliby
by dźgnęli
dźgnęłyby
by dźgnęły
bezosobnik: dźgnięto by
bezokolicznik: dźgnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: dźgnąwszy
gerundium: dźgnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dźgnięcie
dźgnięcia
D. dźgnięcia
dźgnięć
C. dźgnięciu
dźgnięciom
B. dźgnięcie
dźgnięcia
N. dźgnięciem
dźgnięciami
Ms. dźgnięciu
dźgnięciach
W. dźgnięcie
dźgnięcia
imiesłów przymiotnikowy bierny: dźgnięty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. dźgnięty
dźgnięty
dźgnięty
dźgnięte
dźgnięta
D. dźgniętego
dźgniętego
dźgniętego
dźgniętego
dźgniętej
C. dźgniętemu
dźgniętemu
dźgniętemu
dźgniętemu
dźgniętej
B. dźgniętego
dźgniętego
dźgnięty
dźgnięte
dźgniętą
N. dźgniętym
dźgniętym
dźgniętym
dźgniętym
dźgniętą
Ms. dźgniętym
dźgniętym
dźgniętym
dźgniętym
dźgniętej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. dźgnięci
dźgnięci
dźgnięte
dźgnięte
D. dźgniętych
dźgniętych
dźgniętych
dźgniętych
C. dźgniętym
dźgniętym
dźgniętym
dźgniętym
B. dźgniętych
dźgniętych
dźgniętych
dźgnięte
N. dźgniętymi
dźgniętymi
dźgniętymi
dźgniętymi
Ms. dźgniętych
dźgniętych
dźgniętych
dźgniętych
odpowiednik aspektowy: dźgać
-
+ dźgnąć + (KOGO) + CZYM -
psł. *žьgnǫti 'przypalić'
Znacz. 'uderzać czymś ostrym, kłuć' rozwinęło się wtórnie od 'dokuczać ogniem, parzyć, przypiekać'.
-
+ dźgnąć + (KOGO) + CZYM