-
2.
to, co ktoś widzi -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły -
- widok domu rodzinnego, matki, ojca; munduru, policjanta, radiowozu; igły, krwi, lekarza, strzykawki
-
Bał się pająków, węży i widoku krwi, ale najbardziej krzyku i gniewu.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
Dręczyła ich tęsknota za najbliższymi, łaknęli widoku rodzinnych stron.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1996
Nikogo nie dziwi ani nie oburza widok kobiety z puszką piwa czy kieliszkiem wina w ręku.
źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Alkoholiczki, Polityka, 2003-07-26
Na widok radiowozu kierowca i pasażer poloneza rzucili się pieszo do ucieczki.
źródło: NKJP: Jednego już mają, Trybuna Śląska, 2003-01-28
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. widok
widoki
D. widoku
widoków
C. widokowi
widokom
B. widok
widoki
N. widokiem
widokami
Ms. widoku
widokach
W. widoku
widoki
-
+ widok + KOGO/CZEGO -
ogsł. *vidokъ 'widzenie, to, co się widzi' : 'ten, kto patrzy, widzi; świadek'
Od: psł. czasownika *viděti ‘widzieć, spostrzegać’ z przyrostkiem *-okъ. Zob. widzieć.