-
1.
okrzyk mający na celu wezwanie kogoś lub zwrócenie czyjejś uwagi -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- zawołanie "Cała naprzód!", "Człowiek za burtą!", "Zostań z nami"
-
Hej, hej, wracaj na ziemię - radosne zawołanie koleżanki przywraca Martę do rzeczywistości.
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
Mieszkanie papieża przypomina mi to w wojennej Warszawie. Każdej niedzieli, w granatowym odświętnym ubraniu, które zabrałem ze sobą z getta, czekałem na zawołanie księdza: „Możesz wejść, Maryś!”
źródło: NKJP: Marian Marzyński: Sennik polsko-żydowski, 2005
Zdumiał nas dopuszczony przez słownik wyraz „ęsi”, który podobno oznacza dziecięce zawołanie na nocniczek [...].
źródło: NKJP: (BAJ): Dziennik Polski - Oświęcim - Rekordowa „pijająca”, 2003-12-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zawołanie
zawołania
D. zawołania
zawołań
C. zawołaniu
zawołaniom
B. zawołanie
zawołania
N. zawołaniem
zawołaniami
Ms. zawołaniu
zawołaniach
W. zawołanie
zawołania
-
Od: wołać