zadbany

Ubrana z gustem, zadbana. Promieniowała dojrzałą, lecz z lekka zachodzącą już urodą.

źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007

Ci, którzy zetknęli się z nim, podkreślają, że wygląda na zadbanego, zamożnego człowieka.

źródło: NKJP: Człowiek z mgły, Dziennik Polski, 2000-01-20

Zarazem nabrała odrazy do urzędniczki w szykownym mundurze, do jej twarzy ze szminką na wargach [...], do jej zadbanej fryzury i wypielęgnowanych rąk z perłowymi paznokciami.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998

Kiedy rabuś ostrożnie wetknął głowę do stajni, oczy rozbłysły mu chciwie na widok zadbanego wierzchowca.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem, Kamień na szczycie, Kroniki Drugiego Kręgu , 2005

Hildegard spojrzała krytycznie na swój czysty, zadbany dom i uznała, że nie jest dość czysty i zadbany, by gościć w nim malarza. Pobieliła więc kuchnię, porozsadzała kwiaty.

źródło: NKJP: Ewa Kujawska: Dom Małgorzaty, 2007