-
1.
część składowa jakiejś całości -
ATEMATYCZNY
-
- drugi, następny, ostatni, pierwszy, trzeci; główny, każdy, podstawowy, zasadniczy człon
- człon łańcucha, rakiety; nazwiska, nazwy, numeru, zdania
-
Zamek był bardzo dobrze ufortyfikowany. Jego głównym członem było skrzydło północno-wschodnie połączone z kaplicą, do której przylegała brama wjazdowa.
źródło: NKJP: Jacek Bombor: ABC turysty. Legenda o odważnym burmistrzu, Trybuna Śląska, 2002-12-07
Podstawowy człon słownictwa niewiele się zmienił w ciągu ostatnich wieków, a nowe słowa są zazwyczaj synonimami wzbogacającymi zasób leksykalny; tak jest zresztą i w języku ogólnym, zwłaszcza młodzieżowym.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Szemrane towarzystwo niegdysiejszej Warszawy, 2009
Za dnia wszystkie pokłady, korytarze, tunelowe przejścia między członami kadłuba stały w jasnym świetle.
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Fiasko, 1987
Członami grzejnymi tych urządzeń są piece, cieplarki, suszarki, warniki, parniki, szereg przyrządów grzejnych powszechnego użytku zawierających komory itd.
źródło: NKJP: Mieczysław Hering: Podstawy elektrotermii, 1992
NRD, która była najbardziej uprzemysłowionym członem RWPG, po wchłonięciu przez gospodarkę zachodnioniemiecką stała się strefą konsumpcji.
źródło: NKJP: Niemiecka kula u nogi, Gazeta Wyborcza, 1992-12-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. człon
człony
D. członu
członów
C. członowi
członom
B. człon
człony
N. członem
członami
Ms. członie
członach
W. członie
człony
-
+ człon + (CZEGO) -
psł. *čelnъ 'przegub w ciele ludzkim lub zwierzęcym, kolanko na źdźble rośliny; część ciała między przegubami, stawami, część łodygi między kolankami'