halo II

I

rzadziej hallo

wykrzyknik

  • słowo używane dla zwrócenia czyjejś uwagi i w rozmowach telefonicznych w celu nawiązania kontaktu lub jego podtrzymania
    • rzadziej hallo
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie


    CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Komunikacja na odległość

    telefon/telegraf

  • Kowalski wysiadł z samochodu i wszedł szybko do hotelu. - Halo, halo! - zawołała dziewczyna zza kontuaru recepcji.

    źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999

    Polskie Radio Kraków we wspomnieniach i anegdocie od pamiętnego dnia 15.II.1927 r., kiedy to popłynęły w świat historyczne dziś słowa: „Halo, halo - tu polskie Radio Kraków na fali 422 m”.

    źródło: NKJP: „Na Nowym Szlaku”, Dziennik Polski - Kraj, 1999-05-25

    Sprawozdawcy radiowi wyścigu Bohdan Tomaszewski i Bogdan Tuszyński informowali o wszystkim z detalami. Do dziś w uszach wielu kibiców dźwięczy okrzyk reportera: - halo, tu helikopter!

    źródło: NKJP: Jan OtaŁĘga: Wiek XX na mecie, Dziennik Polski - Sport, 2001-01-02

    [...] wykręcił numer telefonu Sonji. - Tak, halo - odezwał się melodyjny głos kobiety.

    źródło: NKJP: Anna E. Kamieniecka: Dziewczyna z Buenos, 2005

    - Halo - powiedziała Ika. - Tu mówi Ika. Szukam małego Jacka Kilara. Halo! W słuchawce coś zabrzęczało. - Halo! - powtórzyła z naciskiem Ika.

    źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960

    Telefonuję do jednej z wyższych uczelni w Krakowie. [...] Jeden sygnał, drugi… dziesiąty i wreszcie zniecierpliwione „hallo”!

    źródło: NKJP: Jerzy Walawski: Bez retuszu, Dziennik Polski 1980, nr 83

  • część mowy: wykrzyknik

  • ang. amer. hallo

CHRONOLOGIZACJA:
1884, Henryk Sienkiewicz, Pisma: Listy z podróży, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 21.04.2022