przymiotnik

  • w tradycyjnej gramatyce: wyraz nazywający cechę przedmiotu, odmienny przez przypadki, liczby i rodzaje, występujący w zdaniu jako podrzędny wobec rzeczownika
  • Używane jako termin językoznawczy i różnie definiowane w zależności od założeń teoretycznych danego opisu języka.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • hiperonimy:  część mowy
    • przymiotniki deprecjonujące, oceniające, wartościujące
    • przymiotnik od (nazwy) miejscowości
    • przymiotniki i przysłówki; czasowniki i przymiotniki, rzeczowniki i przymiotniki
    • formy, odmiana, stopniowanie; stopień najwyższy, wyższy przymiotnika; nadmiar przymiotników
    • motywowany przez przymiotnik
    • użycie przymiotnika
  • Polska tradycja językowa wymaga, aby przymiotnik poprzedzał rzeczownik. Mówimy polski żołnierz, niebieski wazon, amerykański sen. Niestety, powoli normą staje się odwrotny szyk, coraz częściej przymiotnik bywa umieszczany po rzeczowniku.

    źródło: NKJP: Póki co, nie jestem w stanie, Dziennik Polski - Pejzaż, 2003-04-25

    Kolejną grupę tworzą przymiotniki odrzeczownikowe oznaczające cechę przedmiotu.

    źródło: NKJP: Krzysztof Pawłowski: Retoryka starożytna w kronice Kadłubka. Sztuka narracji. 2003

    Trzeba podkreślić, że podklasa przysłówków jest przez Saloniego zredukowana do przysłówków niepochodnych od przymiotników, takich jak wkrótce, ukradkiem, na schwał.

    źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

    Kilka nazw w formie połączeń z przymiotnikami własnościowymi nawiązuje do świata zwierzęcego, np.: Jelenia Góra, Wilczy Dół, Zajęcza Kępa, Koci Zamek (nazwa żartobliwa), Psina, i roślinnego, np.: Cisowy Potok, Dębowa Kłoda, Dębowy Zagajnik, Leśna Polana.

    źródło: NKJP: Maria Koszyk: Nazwy terenowe wsi Gródek koło Gorlic, prasa, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. przymiotnik
    przymiotniki
    D. przymiotnika
    przymiotników
    C. przymiotnikowi
    przymiotnikom
    B. przymiotnik
    przymiotniki
    N. przymiotnikiem
    przymiotnikami
    Ms. przymiotniku
    przymiotnikach
    W. przymiotniku
    przymiotniki
  • Uniwerbizacja XVIII-wiecznego terminu gramatycznego  imię przymiotne , będącego kalką  łac.  nōmen adiectivum

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XV w., SStp
Inne znaczenie: bot. 'starzec zwyczajny'
Data ostatniej modyfikacji: 16.04.2015