zawierzać - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

książk. powierzać - oddawać pod opiekę lub do dyspozycji

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

	synonimy:	powierzać
	hiperonimy:	oddawać

zawierzać kogoś Bogu, Jezusowi, Matce Boskiej, Matce Bożej, Matce Najświętszej
zawierzać komuś (swój) los, (swoje) sprawy, życie

	Maryi, Matce Bożej, zawierzamy wszystkich, którzy troszczą się o dzieci, a zwłaszcza rodziny zastępcze i rodzinne domy dziecka. źródło: NKJP: (PAP): Miłość, pokój, sprawiedliwość, Dziennik Polski, 2006-09-25
	W gruncie rzeczy przecież cała demokracja sprowadza się do jednego – komu zawierzamy nasze pieniądze i na jakie cele je wyda. źródło: NKJP: 613 zł i 20 gr, Dziennik Polski,
	Zawierzam Bożemu miłosierdziu tych, którzy zginęli, jednoczę się w duchu z ich rodzinami oraz z tymi, którzy w tym wypadku odnieśli rany. źródło: NKJP: X: Czas wyciszenia, Polska Głos Wielkopolski, 2006-01-30
	Ksiądz proboszcz zaznacza, że przyszłość miechowskiej parafii zawierza Bożej Opatrzności, życzliwości i ofiarności parafian. źródło: NKJP: Magdalena Jamka: Kapłan i gospodarz, Gazeta Krakowska, 2004-08-14

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawierzałem +(e)m zawierzał	zawierzałam +(e)m zawierzała	zawierzałom +(e)m zawierzało	zawierzaliśmy +(e)śmy zawierzali	zawierzałyśmy +(e)śmy zawierzały
2 os.	zawierzałeś +(e)ś zawierzał	zawierzałaś +(e)ś zawierzała	zawierzałoś +(e)ś zawierzało	zawierzaliście +(e)ście zawierzali	zawierzałyście +(e)ście zawierzały
3 os.	zawierzał	zawierzała	zawierzało	zawierzali	zawierzały

bezosobnik: zawierzano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę zawierzał będę zawierzać	będę zawierzała będę zawierzać	będę zawierzało będę zawierzać	będziemy zawierzali będziemy zawierzać	będziemy zawierzały będziemy zawierzać
2 os.	będziesz zawierzał będziesz zawierzać	będziesz zawierzała będziesz zawierzać	będziesz zawierzało będziesz zawierzać	będziecie zawierzali będziecie zawierzać	będziecie zawierzały będziecie zawierzać
3 os.	będzie zawierzał będzie zawierzać	będzie zawierzała będzie zawierzać	będzie zawierzało będzie zawierzać	będą zawierzali będą zawierzać	będą zawierzały będą zawierzać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zawierzajmy
2 os.	zawierzaj	zawierzajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawierzałbym bym zawierzał	zawierzałabym bym zawierzała	zawierzałobym bym zawierzało	zawierzalibyśmy byśmy zawierzali	zawierzałybyśmy byśmy zawierzały
2 os.	zawierzałbyś byś zawierzał	zawierzałabyś byś zawierzała	zawierzałobyś byś zawierzało	zawierzalibyście byście zawierzali	zawierzałybyście byście zawierzały
3 os.	zawierzałby by zawierzał	zawierzałaby by zawierzała	zawierzałoby by zawierzało	zawierzaliby by zawierzali	zawierzałyby by zawierzały

bezosobnik: zawierzano by

bezokolicznik: zawierzać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

zawierzając

gerundium: zawierzanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: zawierzający

imiesłów przymiotnikowy bierny: zawierzany

odpowiednik aspektowy: zawierzyć

+

zawierzać

+

KOMU/CZEMU + KOGO/CO