-
4.
współbrzmienie tonów w utworze muzycznym -
[eu-fońja]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
sprzeczne: kakofonia
-
Stąd może zaczęła mnie pociągać eufonia, ale eufonia już postmodernistyczna, a nie tradycyjna.[...] Gdy w roku 1990 komponowałem Nietoperza, przyświecała mi idea Webernowskiego punktualizmu, ale przy założeniu, że punktami nie są już same dźwięki, tylko pewne zdarzenia: coś sonorystycznego, coś melodycznego, efekt na preparowanym fortepianie lub perkusji.
źródło: Internet: ruchmuzyczny.pl
Wtedy dźwięki fortepianu „stroją” - a więc coś, co nie stroiło przez 20 minut, nagle idealnie wpasowuje się w świat harmonii. Zgrzyt znika, pojawia się eufonia stroju naturalnego (flażolety).
źródło: Internet: polskamuza.eu
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. eufonia
eufonie
D. eufonii
eufonii
neut eufonij
char C. eufonii
eufoniom
B. eufonię
eufonie
N. eufonią
eufoniami
Ms. eufonii
eufoniach
W. eufonio
eufonie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. euphōnia
z gr. euphōnía 'dobry głos; piękne brzmienie'