-
3.
jęz. jednostka składniowa stanowiąca całość treściową, wyrażana grupą wyrazów łączących się gramatycznie i znaczeniowo (w wyjątkowych wypadkach jednym wyrazem). -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
- wypowiedzenie pojedyncze, złożone
-
W niniejszym artykule chciałbym zwrócić uwagę na problemy, jakie pojawiają się w pracach nad segmentacją na odrębne wypowiedzenia (czyli zdania, równoważniki zdań) słownego potoku wypowiedzi mówionej.
źródło: NKJP: Michał Szczyszek: Problemy z granicami wypowiedzeń w polszczyźnie mówionej — uwagi wstępne, Poznańskie Spotkania Językoznawcze, 29 (2015): 115—128
[...] łączliwość wypowiedzeń, ich „spójność”, to, co zwykło się nazywać dobrym, potoczystym stylem, jest nadal jednym z wyznaczników wartości prozy literackiej.
źródło: NKJP: Ewa Szkudlarek: Wskaźniki nawiązania we współczesnych tekstach polskich (na materiale współczesnej nowelistyki polskiej), 2002
Przedmiotem składni w szerokim sensie jest budowa wypowiedzeń [...].
źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996
Intonacja zdaniowa pełni w wypowiedzeniu funkcję semantyczną, określa charakter wypowiedzi, definiując ją na przykład jako oznajmienie lub pytanie.
źródło: NKJP: Ewa Szczęsna: Poetyka reklamy, 2001
Treść reklamy zawrzyj w 4-8 wypowiedzeniach.
źródło: NKJP: Test z języka polskiego, Dziennik Polski - Kraj, 1999-05-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wypowiedzenie
wypowiedzenia
D. wypowiedzenia
wypowiedzeń
C. wypowiedzeniu
wypowiedzeniom
B. wypowiedzenie
wypowiedzenia
N. wypowiedzeniem
wypowiedzeniami
Ms. wypowiedzeniu
wypowiedzeniach
W. wypowiedzenie
wypowiedzenia
-
Od przedrostkowego czasownika wypowiedzieć (się) (por.); zob. powiedzieć