-
1.
urządzenie, będące częścią broni, służące do celowania -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
- peryskopowy celownik; celownik bombardierski, bombowy, czołgowy; laserowy, mechaniczny, optyczny, ramkowy; noktowizyjny, termowizyjny
- celownik karabinka, karabinu
- celownik do armaty, do ckm, do moździerza
- dostawa, produkcja celowników
- karabin, karabinek, kusza z celownikiem; broń z celownikami
- posiadać; montować; nastawić, ustawić celownik
- patrzeć przez celownik
-
Stacho zwerbował kilku dobrych strzelców, umieścił ich na najwyższym piętrze garbarni i kazał bić salwami w obsługę miotaczy, nastawiając celowniki karabinów na największą odległość.
źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
W konstrukcji celownika wykorzystano zespół optyczny w obudowie, stosowany w produkowanym seryjnie celowniku kątomierzu wz. 29.
źródło: NKJP: Piotr Matejuk: Wojskowe przyrządy optyczne w II Rzeczypospolitej, 1997
Hitem radomskich Zakładów Metalowych ,Łucznik' jest pistolet maszynowy Glauber wyposażony w laserowy celownik.
źródło: NKJP: Andrzej Rogala, Ziemowit2 Nowak: I Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego w Kielcach, Gazeta Wyborcza, 1993-09-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. celownik
celowniki
D. celownika
celowników
C. celownikowi
celownikom
B. celownik
celowniki
N. celownikiem
celownikami
Ms. celowniku
celownikach
W. celowniku
celowniki
-