celownik

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. w gramatyce

  • 4.

    trzeci przypadek w odmianie rzeczowników, przymiotników, liczebników i zaimków odpowiadający na pytanie komu? czemu?
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    • celownik liczby mnogiej, liczby pojedynczej
    • celownik i miejscownik
    • forma, końcówka celownika
  • Poprawną formą celownika od Sapieha jest Sapieże.

    źródło: NKJP: Amber: Dyskusja wikipedysty:Amber/69, Wikipedia.pl, 2009-05-07

    Przyimek ,,do'' rządzi dopełniaczem a przyimek ,,ku'' oznacza dokładnie to samo i rządzi celownikiem.

    źródło: NKJP: Stefan Sokolowski; „Damian Sobota”; „haloNothing”, Dylemat anglika, Usenet -- pl.hum.polszczyzna, 2004-12-16

    Historycy języka wiedzą, że absolutna większość rzeczowników rodzaju męskiego miała w czasach prasłowiańskich w celowniku liczby pojedynczej końcówkę „-u” .

    źródło: NKJP: Jan Miodek: JAK MÓWIMY, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1998-02-06

    Norma przewiduje tu końcówkę -i: statu-i, orchide-i, kame-i, ide-i, która wobec znanego synkretyzmu fleksji żeńskiej znamionuje także celownik i miejscownik.

    źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. celownik
    celowniki
    D. celownika
    celowników
    C. celownikowi
    celownikom
    B. celownik
    celowniki
    N. celownikiem
    celownikami
    Ms. celowniku
    celownikach
    W. celowniku
    celowniki
  • Zob. celować