-
1.
społeczność zamieszkująca wspólne terytorium, posiadająca wspólny język, obyczaje i tradycję oraz wodza, który jej przewodniczy -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
nazwy osób ze względu na ich pochodzenie i przynależność terytorialną -
- afrykański, indiański, królewski, wojowniczy szczep
- szczep Indian
- członek, przywódca, wódz; rada; zwyczaje szczepu
-
Przyszedł na świat jako najstarszy syn wodza królewskiego szczepu Thembu.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Jesień patriarchy, Gazeta Wyborcza, 1997-12-20
Terytorium Ameryki Północnej zaludniało mniej więcej tysiąc plemion, szczepów i grup żyjących własnym życiem i najczęściej zwalczających zaciekle swych sąsiadów.
źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
Wzajemną nieufność podsyca fakt, że Majowie zamieszkujący dwie wioski pochodzą z różnych szczepów mówiących różnymi narzeczami (hiszpański jest dla nich drugim językiem, szeroko rozpowszechnionym, ale bynajmniej nie przez wszystkich używanym).
źródło: NKJP: Dominika Suwik: San Marcos 2012, Polityka, 2009-01-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szczep
szczepy
D. szczepu
szczepów
C. szczepowi
szczepom
B. szczep
szczepy
N. szczepem
szczepami
Ms. szczepie
szczepach
W. szczepie
szczepy
-
Rzeczownik (od czasownika szczepić < psł. *ščepiti / *ščepati ‘łupać, rozszczepiać’ > ‘rozszczepiać drzewko') poświadczony w polszczyźnie w wielu (także przenośnych) znaczeniach, np. 'drzewko uszlachetnione szczepieniem', 'zraz, latorośl do szczepienia drzewa', daw. 'szczepienie', 'grupa rodów pokrewnych, plemię'