szczep - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

biol. grupa drobnoustrojów, mająca określone cechy

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

mikroorganizmy

szczep bakterii, gronkowców, mikrobów, wirusa; grypy
badanie, powstanie szczepu
zakażenie jakimś szczepem

	Jeśli organizm dziecka zetknie się z nowym szczepem wirusów lub inną bakterią chorobotwórczą, może ono zachorować drugi, a nawet trzeci raz. źródło: NKJP: Trzy w jednym, Dziennik Polski, 1999-04-06
	Badania wykazały, że został zakażony szczepami gronkowca złocistego i paciorkowca. źródło: NKJP: Marek Mamoń: Prokurator bada szpital, Trybuna Śląska, 2002-05-16
	Mamy kolekcję szczepów grypowych trzymaną w temperaturze minus 70, minus 80 stopni Celsjusza. źródło: NKJP: Elżbieta Cichocka, Agnieszka Pietraszek: Grypa z gwiazd, Gazeta Wyborcza, 1996-01-11
	W przypadku tego szczepu znamy lek, który czasem okazuje się skuteczny. źródło: NKJP: Piotr Szczepaniak: Groźny wirus nam nie zagraża, chory by nie dojechał..., Gazeta Wrocławska, 1999
	Mycie ciała za pomocą mydeł antybakteryjnych nie tylko nie pomaga, ale przyczynia się do wzrostu szczepów odpornych na leki, które w razie poważniejszej choroby tracą swoją skuteczność. źródło: NKJP: Jakie mycie skraca życie?, Polityka, 2005-11-12

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	szczep	szczepy
D.	szczepu	szczepów
C.	szczepowi	szczepom
B.	szczep	szczepy
N.	szczepem	szczepami
Ms.	szczepie	szczepach
W.	szczepie	szczepy

Składnia

	+	szczep	+	(CZEGO)
	+	szczep	+	(JAKI)

Pochodzenie

Rzeczownik (od czasownika szczepić < psł. *ščepiti / *ščepati ‘łupać, rozszczepiać’ > ‘rozszczepiać drzewko') poświadczony w polszczyźnie w wielu (także przenośnych) znaczeniach, np. 'drzewko uszlachetnione szczepieniem', 'zraz, latorośl do szczepienia drzewa', daw. 'szczepienie', 'grupa rodów pokrewnych, plemię'