dopełniacz

Julian Schramm, podówczas docent Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, stał się mieszkańcem Olchowy (tak brzmi - uświęcony miejscową tradycją - dopełniacz od nazwy Olchowa) po ślubie z dziedziczką 50-hektarowych dóbr Józefą Bugiel.

źródło: NKJP: (SWED): Olchowa i olchowski ród, Dziennik Polski - Podkarpacie, 2001-10-27

Przy pasywizacji dopełnienie bliższe staje się podmiotem zdania; - typowym przypadkiem fleksyjnym jest dla dopełnienia bliższego biernik. - w zdaniu zaprzeczonym biernik zostaje zastąpiony przez dopełniacz.

źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

Jeżeli nazwa ulicy jest związana z rzeczownikiem, stosujemy tę nazwę w formie dopełniacza - mówimy zatem plac Wolności.

źródło: NKJP: Paweł Newerla: Nazwy naszych ulic, Nowiny Raciborskie, 2005-05-10

Tak samo oceniam dopuszczenie do oficjalnego obiegu zapisów pineska (z realnym dopełniaczem liczby mnogiej pinesek; postać pinezek, zalecana przez wszystkie dotychczasowe leksykony, całkowicie rozmijała się z powszechnymi odczuciami)

źródło: NKJP: Jan Miodek: Nowy słownik ortograficzny PWN\„ zawiera około 125 tysięcy haseł i jest nie tylko największym, Gazeta Wyborcza - KSIĄŻKI, 1997-02-12

Program rozpoznaje derywaty, formy ciągłe, liczby mnogie, dopełniacze saksońskie, formy z końcówką -ed czy -less i -ness, ale mimo to uzyskiwany przekład pozostawia wiele do życzenia.

źródło: NKJP: Marek Winkler: (Nie)wierny Translator, 2002