-
1.
grupa wyznaniowa stanowiąca odłam jakiejś religii -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
- chrześcijańska, protestancka, żydowska; religijna, wyznaniowa sekta
- kościoły i sekty
- spotkania sekty
- działać w sekcie
-
Amisze, potomkowie XVII-wiecznej sekty szwajcarskich anabaptystów, których ok. 200 tys. mieszka dziś w USA, cieszą się kulturową i polityczną autonomią.
źródło: NKJP: Krzysztof Szymborski: Czyje prawo bardziej prawe?, Polityka, 2007-12-15
Opierając się na założeniach filozofii buddyjskiej sekty Zeń, psychiatra Uniwersytetu Jikei w Tokio Shoma Mirita opracował pewien kierunek i technikę psychoterapii.
źródło: NKJP: Marek Jarosz: Poznawanie świata, 2003
Rewolucja moralna, która pod wpływem kościołów i sekt protestanckich zaszła w wiktoriańskiej Anglii i Ameryce, do dziś stanowi niedościgniony wzór.
źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Rewolucja zgliszcz czy nadziei, Polityka, 2005-05-14
Sądzę, że nietrudno jest zrozumieć niepokój, jaki budzi wśród władz duchownych pojawianie się sekt religijnych.
źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór : rzeczy mniejsze, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sekta
sekty
D. sekty
sekt
C. sekcie
sektom
B. sektę
sekty
N. sektą
sektami
Ms. sekcie
sektach
W. sekto
sekty
-
internac.
ang. sect
fr. secte
niem. Sekte
z łac. secta 'sposób zachowania się, postępowanie, zasady życiowe'; 'otoczenie, środowisko', 'zespół wiernych, kościół; sekta, herezja'
Wyraz łączony z przysłówkiem secus (od: sequi ) 'inaczej, nie tak', 'nie tak jak trzeba, źle'.