-
2.
grupa ludzi mająca własny system wartości i własną religię, podporządkowana silnemu przywódcy, który umiejętne pozbawia jej członków możliwości samodzielnego podejmowania decyzji -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- destrukcyjna, dziwna, groźna, tajemnicza, tajna sekta
- sekta Niebo
- sekta Moona, satanistów
- sekty i subkultury
- członek, guru, lider, przywódca, założyciel; siedziba sekty
- walka z sektami
- należeć, trafić do sekty; uciec, wyciągnąć (kogoś) z sekty
-
Już ponad 20 osób wyjechało w Bieszczady do tajemniczej sekty, która ratuje swych wyznawców przed końcem świata. Powoli poznajemy kulisy działania sekty. Ale dalej nie wiemy, gdzie adepci znikają po opuszczeniu Bieszczad.
źródło: NKJP: Gazeta na tropie bezimiennej sekty, Gazeta Wyborcza, 1999-04-24
Ci, którym uda się wyrwać z sekty, potrzebują zwykle długiej terapii i pomocy duchowej, aby chociaż częściowo odzyskać utraconą równowagę i przezwyciężyć lęk.
źródło: NKJP: Marek Dziewiecki: Miłość przemienia : przezwyciężanie trudności w małżeństwie i rodzinie, 2007
Policja wtargnęła na należące do sekty rancho Eldorado po otrzymaniu alarmującego telefonu od mieszkającej na niej szesnastolatki. Według wstępnych informacji zebranych przez władze, niepełnoletnie dziewczęta zmuszano w sekcie do małżeństw i seksu.
źródło: NKJP: Geny z Eldorado, Polityka, 2008-04-26
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sekta
sekty
D. sekty
sekt
C. sekcie
sektom
B. sektę
sekty
N. sektą
sektami
Ms. sekcie
sektach
W. sekto
sekty
-
internac.
ang. sect
fr. secte
niem. Sekte
z łac. secta 'sposób zachowania się, postępowanie, zasady życiowe'; 'otoczenie, środowisko', 'zespół wiernych, kościół; sekta, herezja'
Wyraz łączony z przysłówkiem secus (od: sequi ) 'inaczej, nie tak', 'nie tak jak trzeba, źle'.