-
2.
książk. wyniszczenie kogoś lub czegoś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- całkowita, niechybna, pewna; ostateczna, wieczna; własna zguba
- zguba człowieka; ludzkości; narodu, państwa; Polski, Rzeczypospolitej; świata
- pragnąć czyjejś zguby
- doprowadzić, prowadzić kogoś, wieść do zguby; ratować, uchronić, uratować od zguby
- działać; narazić/narażać kogoś na zgubę
-
[...] zgadzamy się, że palenie jest haniebnym nawykiem, a alkohol to zguba ludzkości, [...]
źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: Charleston, 2002
Nie mieli żadnych szans, żołnierzy AK czekała zguba. Jeśli nie zabiją ich Niemcy, to zginą z rąk Rosjan, [...]
źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
Zjawisko okultyzmu dotyczy [...] świata duchów złych, upadłych aniołów, które mają najwyższy interes w tym, aby człowieka doprowadzić do zguby.
źródło: NKJP: Maria Wolan: Pozornie niewinne i bezpieczne : rzecz o terapiach, medytacjach, wróżbach, zabawach z duchami, 2007
[...] prorok wyraźnie zaznaczał, że pragnieniem Pana nie jest zguba grzeszników, ale ich nawrócenie, ponieważ jest Bogiem pełnym miłości.
źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010
[...] za całe zło świata odpowiada postępująca cywilizacja i tylko powrót do natury może uratować ludzi przed zgubą, [...]
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy : Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek , 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zguba
zguby
D. zguby
zgub
C. zgubie
zgubom
B. zgubę
zguby
N. zgubą
zgubami
Ms. zgubie
zgubach
W. zgubo
zguby
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. gubić