przypaść - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

przytrafić się komuś wskutek działania określonych okoliczności

Kwalifikacja tematyczna

ATEMATYCZNY

Połączenia

honor, obowiązek, zaszczyt przypadł; funkcja, rola przypadła komuś

Cytaty

Jednak już dziś można powiedzieć, że największe korzyści przypadną światowym potęgom przemysłowym.

źródło: NKJP: GATT DOBRODZIEJ, Gazeta Wyborcza,1993-12-16

Cały trud rozmowy z nieznajomymi przypadł właściwie Agnieszce, nawet nieźle jej to szło, nie podejrzewałam cichego Paprocha o taką śmiałość, gadała z tymi chłopakami, jakby ich znała od stu lat.

źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1976

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	przypadnę	przypadniemy
2 os.	przypadniesz	przypadniecie
3 os.	przypadnie	przypadną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przypadłem +(e)m przypadł	przypadłam +(e)m przypadła	przypadłom +(e)m przypadło	przypadliśmy +(e)śmy przypadli	przypadłyśmy +(e)śmy przypadły
2 os.	przypadłeś +(e)ś przypadł	przypadłaś +(e)ś przypadła	przypadłoś +(e)ś przypadło	przypadliście +(e)ście przypadli	przypadłyście +(e)ście przypadły
3 os.	przypadł	przypadła	przypadło	przypadli	przypadły

bezosobnik: przypadnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przypadnijmy
2 os.	przypadnij	przypadnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przypadłbym bym przypadł	przypadłabym bym przypadła	przypadłobym bym przypadło	przypadlibyśmy byśmy przypadli	przypadłybyśmy byśmy przypadły
2 os.	przypadłbyś byś przypadł	przypadłabyś byś przypadła	przypadłobyś byś przypadło	przypadlibyście byście przypadli	przypadłybyście byście przypadły
3 os.	przypadłby by przypadł	przypadłaby by przypadła	przypadłoby by przypadło	przypadliby by przypadli	przypadłyby by przypadły

bezosobnik: przypadnięto by

bezokolicznik: przypadnąć
przypaść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przypadłszy

gerundium: przypadnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	przypadnięcie	przypadnięcia
D.	przypadnięcia	przypadnięć
C.	przypadnięciu	przypadnięciom
B.	przypadnięcie	przypadnięcia
N.	przypadnięciem	przypadnięciami
Ms.	przypadnięciu	przypadnięciach
W.	przypadnięcie	przypadnięcia

odpowiednik aspektowy: przypadać

Składnia

+

przypaść

+

KOMU

Pochodzenie

Zob. paść (na ziemię)