pospieszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wykonać czynność, o której jest mowa, jak najszybciej, bez zwlekania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	Jagoda pospieszyła mi z pomocą, tnąc pasma włókien malutkim nożem do obcinania paznokci, który wyciągnęła z kieszeni. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
	Podporucznik Kowalik przez chwilę nie rozumiał, ale Ziemba pospieszył natychmiast z wyjaśnieniem. źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998
	Kilku robotników pospieszyło zaalarmować naczelnika. Pierwsze uciekały od pożogi ptaki. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
	Schodząc piarżystym, stromym żlebem pośliznęła się i spadła koło 50 m na stronę północną. Idący przed nią turyści usłyszeli krzyk. Zobaczywszy, co się stało, natychmiast pośpieszyli z pomocą. źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach : wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pospieszyłem +(e)m pospieszył	pospieszyłam +(e)m pospieszyła	pospieszyłom +(e)m pospieszyło	pospieszyliśmy +(e)śmy pospieszyli	pospieszyłyśmy +(e)śmy pospieszyły
2 os.	pospieszyłeś +(e)ś pospieszył	pospieszyłaś +(e)ś pospieszyła	pospieszyłoś +(e)ś pospieszyło	pospieszyliście +(e)ście pospieszyli	pospieszyłyście +(e)ście pospieszyły
3 os.	pospieszył	pospieszyła	pospieszyło	pospieszyli	pospieszyły

bezosobnik: pospieszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pospieszmy
2 os.	pospiesz	pospieszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pospieszyłbym bym pospieszył	pospieszyłabym bym pospieszyła	pospieszyłobym bym pospieszyło	pospieszylibyśmy byśmy pospieszyli	pospieszyłybyśmy byśmy pospieszyły
2 os.	pospieszyłbyś byś pospieszył	pospieszyłabyś byś pospieszyła	pospieszyłobyś byś pospieszyło	pospieszylibyście byście pospieszyli	pospieszyłybyście byście pospieszyły
3 os.	pospieszyłby by pospieszył	pospieszyłaby by pospieszyła	pospieszyłoby by pospieszyło	pospieszyliby by pospieszyli	pospieszyłyby by pospieszyły

bezosobnik: pospieszono by

bezokolicznik: pospieszyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pospieszywszy

gerundium: pospieszenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: pospieszać

	+	pospieszyć	+	z CZYM
	+	pospieszyć	+	BEZOKOLICZNIK

psł. *pospěšiti

Zob. pośpieszyć , śpieszyć