ktoś wraca do normy - Wielki słownik języka polskiego PAN

ktoś znowu staje się taki, jaki był zazwyczaj lub taki, jaki powinien być, aby można go było uznać za odpowiedniego pod jakimś względem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Obecnie matka już zupełnie upadła ze zdrowiem. Kiedyś po każdej chorobie szybko wracała do normy. A teraz? Jak wygrzebie się z jednego, to zaraz coś nowego ją kładzie. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
	Osobie, która przeżywa śmierć bardzo bliskiej osoby, nie można pomóc. Często ktoś taki odwraca się od wszystkich i dlatego jedyną pomocą jest być przy nim, pomagać w szkole, w domu czy w pracy. Tak, żeby ta osoba mogła powoli wracać do normy wiedząc, że ma zapłacony rachunek za gaz, bo jest ktoś, kto zapłacił. źródło: NKJP: Internet
	[...] leczone dziecko najczęściej wraca do normy. Im wcześniej rozpocznie się kurację, zanim choroba poczyni nieodwracalne spustoszenie w organizmie, tym lepsze będą jej rezultaty i większe szanse dla chorych. źródło: NKJP: Paweł Walewski: Zapomoga na Pompego, Polityka, 2007-09-22
	Zależy od mojego samopoczucia, próbuję najpierw na spokojnie, a jak się nie da, to niestety wybucham i potem: - ja mam spokój, a za chwilę wyrzuty sumienia, - dziecko [...] najpierw smutne i przeważnie ryczy, a potem albo wraca do normy, czytaj: rozrabia dalej, albo się na trochę trzyma w ryzach i tak do następnego razu... źródło: NKJP: Internet

typ frazy: fraza czasownikowa

ndk, npch; odmienny: wracać