alternacja

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. głosek

  • 2.

    jęz.  wymiana głosek występująca w tematach i rdzeniach wyrazów pod wpływem sąsiedztwa fonetycznego lub morfologicznego
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • hiperonimy:  oboczność
    wymiana
    • alternacje samogłoskowe, spółgłoskowe
    • alternacja spółgłosek
  • [...] przeciętny Polak posługuje się brzmieniem śmiali się - z „a”. - I bardzo dobrze, bo unika w ten sposób wymiany głoskowej „e” : „a” (śmieli się - śmiał się), która - jak każda alternacja - jest utrudnianiem sobie komunikacyjnego żywota.

    źródło: NKJP: Jan Miodek: Rzecz o języku Wszyscy śmieli się..., Dziennik Zachodni, 2011-01-07

    Końcówka -i-y wywołuje alternacje w spółgłoskowym wygłosie tematu, a czasem także sięgające głębiej wymiany samogłoskowe: wesoły - weseli (chłopcy), wesołe (dziewczyny) [...]

    źródło: NKJP: Alicja Nagórko:Zarys gramatyki języka polskiego , 1996

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. alternacja
    alternacje
    D. alternacji
    alternacji
    neut
    alternacyj
    char
    C. alternacji
    alternacjom
    B. alternację
    alternacje
    N. alternacją
    alternacjami
    Ms. alternacji
    alternacjach
    W. alternacjo
    alternacje
  • łac. alternātiō 'wymienność, naprzemienność'