ktoś wyszedł naprzeciw komuś/czemuś
-
ktoś okazał komuś lub czemuś swoją przychylność i gotowość wsparcia
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- ktoś wyszedł naprzeciw ludziom; oczekiwaniom, postulatom, potrzebom; zapotrzebowaniu; problemom; możliwościom
-
Od kiedy wprowadzili się do 40-metrowego mieszkania, 13-letni Tomek i 7-letni Marcin chorują. Dzieciaki są alergikami. Wilgoć pogłębia chorobę. Gdy horror się rozpoczął, spółdzielnia wyszła naprzeciw lokatorom - na czas wymiany tynków przydzielono państwu W. mieszkanie przejściowe.
źródło: NKJP: RM: Walczy z grzybami i spółdzielnią, Wieczór Trójmiasta, 1999-04-21
Znając faktyczny stan wiedzy uczniów już w ubiegłym roku wyszliśmy naprzeciw ich możliwościom nauczania i stworzyliśmy klasy profilowane. Chodziło o to by dzieciaki mogły rozwijać swoje zainteresowania.
źródło: NKJP: Marek Chrzanowski: Przepraszam, czy tu biją?, Wieści Podwarszawskie, 2001-02-18
Nie wiadomo, czy Ministerstwo Finansów wyjdzie naprzeciw podatnikom i wyemituje kolejną pulę obligacji detalicznych.
źródło: NKJP: Oskar Filipowicz, EF, MU: Skok przez belkę, Trybuna Śląska, 2001-11-16
Chciałbym jednak zwrócić uwagę, co udało się nam w ciągu ostatniego roku uzyskać mimo demonstracji, a może dzięki nim i daleko idącemu otwarciu na rozmowę z ludźmi. Ludźmi, którzy mają prawo obawiać się zmian [...]. To trzeba zrozumieć. I tym ludziom trzeba wyjść naprzeciw.
źródło: NKJP: Ewa Milewicz, Witold Gadomski, Piotr Pacewicz, Gazeta Wyborcza, 1998-11-07
[...] uważa, że Kościół wymaga pogłębienia, wyjścia naprzeciw różnym potrzebom ludzi szukających oparcia. Nie da im tego Kościół „egzotyczny”, trzymający się jedynie zewnętrznych rytuałów.
źródło: NKJP: Danuta Zagrodzka: Administratorzy i pastorzy, Gazeta Wyborcza, 1996-06-22
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, npch; odmienny: wyjśćodpowiednik aspektowy: ktoś wychodzi naprzeciw komuś/czemuś