drzemać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

tkwić w kimś lub czymś potencjalnie

[d-rzemać] lub [dż-żemać]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

agresja, bestia, pokusa, potencjał, potrzeba, strach, talent, tęsknota, współczucie, zło drzemie w kimś; energia, siła drzemie w kimś/czymś; lęki, (spore, wielkie) możliwości, obawy, pokłady czegoś, rezerwy, skłonności, zdolności, złe moce drzemią w kimś
coś drzemie w czyimś ciele, w człowieku, w drużynie, w dzieciach, w każdym z nas, w sercach, w społeczeństwie, w zawodniku, w zespole

	W każdym drzemią skłonności materialistyczne, konsumpcyjne, chęć, by posiadać; sztuka polega na tym, żeby umieć je powściągnąć. źródło: NKJP: Mniej znaczy więcej, Cosmopolitan, 1998, nr 7
	Pracownicy Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Raciborzu chcą zainspirować dzieci i młodzież do rozwijania talentów, które drzemią w nich często głęboko ukryte. źródło: NKJP: (w): Zbadaj wzrok, Nowiny Raciborskie, 2005-01-11
	W głębi podświadomości każdego człowieka drzemie pokusa, by czasem, choć przez chwilę, być kimś innym, powrócić do uśpionych marzeń z dzieciństwa albo niespełnionych planów wieku młodzieńczego. źródło: NKJP: (e): Kostiumowe szaleństwo, Nowiny Raciborskie, 2002-02-06
	Czy da się stwierdzić, jak wielka energia drzemie we wnętrzu wulkanu? źródło: NKJP: Erupcja nam nie grozi, Dziennik Polski, 2001-08-01
	Artystyczny polot i umiejętności drzemały w nim niemal od dzieciństwa. źródło: NKJP: M. Rutkowska: Wspomnienie. Odszedł mazowiecki Hefajstos, Tygodnik Ciechanowski, 2005-05-01

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	drzemałem +(e)m drzemał	drzemałam +(e)m drzemała	drzemałom +(e)m drzemało	drzemaliśmy +(e)śmy drzemali	drzemałyśmy +(e)śmy drzemały
2 os.	drzemałeś +(e)ś drzemał	drzemałaś +(e)ś drzemała	drzemałoś +(e)ś drzemało	drzemaliście +(e)ście drzemali	drzemałyście +(e)ście drzemały
3 os.	drzemał	drzemała	drzemało	drzemali	drzemały

bezosobnik: drzemano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę drzemał będę drzemać	będę drzemała będę drzemać	będę drzemało będę drzemać	będziemy drzemali będziemy drzemać	będziemy drzemały będziemy drzemać
2 os.	będziesz drzemał będziesz drzemać	będziesz drzemała będziesz drzemać	będziesz drzemało będziesz drzemać	będziecie drzemali będziecie drzemać	będziecie drzemały będziecie drzemać
3 os.	będzie drzemał będzie drzemać	będzie drzemała będzie drzemać	będzie drzemało będzie drzemać	będą drzemali będą drzemać	będą drzemały będą drzemać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		drzemmy
2 os.	drzem	drzemcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	drzemałbym bym drzemał	drzemałabym bym drzemała	drzemałobym bym drzemało	drzemalibyśmy byśmy drzemali	drzemałybyśmy byśmy drzemały
2 os.	drzemałbyś byś drzemał	drzemałabyś byś drzemała	drzemałobyś byś drzemało	drzemalibyście byście drzemali	drzemałybyście byście drzemały
3 os.	drzemałby by drzemał	drzemałaby by drzemała	drzemałoby by drzemało	drzemaliby by drzemali	drzemałyby by drzemały

bezosobnik: drzemano by

bezokolicznik: drzemać

imiesłów przysłówkowy współczesny: drzemiąc

gerundium: drzemanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: drzemiący

tylko Rz nieżywotny

+

drzemać

+

w + KIM/CZYM

psł. *drěmati