zespolić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

stworzyć między sobą ściślejsze więzi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	scalić się spoić się
	hiperonimy:	połączyć się

	A więc oczekuje się od niego [...], żeby zespolił się z grupą i był z nią jak jedno ciało: jeden za wszystkich. źródło: NKJP: Dariusz Żukowski: Miłość morderców, 2009
	Zdawało się, iż próbuje zespolić się ze mną [...], abyśmy już odtąd mogli stanowić jedną jaźń, jedno jestestwo. źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
	Słuchając płyty, ma się wrażenie, że lider nawiązał szczególny kontakt z pozostałymi muzykami. Czuje się, że uczestnicy sesji zespolili się w jedno. źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury, 2000
	Jego uniesienie podzielali inni [...], natomiast tutaj zgodne zespolenie się naszej gromady było oczywiste, szczere i wróżyło trwałość. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zespoliłem się +(e)m się zespolił	zespoliłam się +(e)m się zespoliła	zespoliłom się +(e)m się zespoliło	zespoliliśmy się +(e)śmy się zespolili	zespoliłyśmy się +(e)śmy się zespoliły
2 os.	zespoliłeś się +(e)ś się zespolił	zespoliłaś się +(e)ś się zespoliła	zespoliłoś się +(e)ś się zespoliło	zespoliliście się +(e)ście się zespolili	zespoliłyście się +(e)ście się zespoliły
3 os.	zespolił się	zespoliła się	zespoliło się	zespolili się	zespoliły się

bezosobnik: zespolono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zespolmy się zespólmy się
2 os.	zespol się zespól się	zespolcie się zespólcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zespoliłbym się bym się zespolił	zespoliłabym się bym się zespoliła	zespoliłobym się bym się zespoliło	zespolilibyśmy się byśmy się zespolili	zespoliłybyśmy się byśmy się zespoliły
2 os.	zespoliłbyś się byś się zespolił	zespoliłabyś się byś się zespoliła	zespoliłobyś się byś się zespoliło	zespolilibyście się byście się zespolili	zespoliłybyście się byście się zespoliły
3 os.	zespoliłby się by się zespolił	zespoliłaby się by się zespoliła	zespoliłoby się by się zespoliło	zespoliliby się by się zespolili	zespoliłyby się by się zespoliły

bezosobnik: zespolono by się

bezokolicznik: zespolić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zespoliwszy się

gerundium: zespolenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: zespalać się

Rz_osobowy

+

zespolić się

+

(z KIM)

Zob. spółka