popaść - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. zacząć być w stanie, nazwanym przez następujący rzeczownik

ATEMATYCZNY

popaść w alkoholizm, w apatię, w biedę, w chorobę, w depresję, w euforię, w kłopoty, w kolizję, w kompleksy, w konflikt, w nałóg, w nędzę, w niełaskę, w niewolę, w obłęd, w odrętwienie, w paranoję, w przygnębienie, w pychę, w rozpacz, w ruinę, w rutynę, w skrajność, w jakiś stan, w szaleństwo, w tarapaty, w uzależnienie, w zachwyt, w zadumę, w zapomnienie

	Jego kariera skończyła się w wieku lat 29, kiedy popadł w chorobę nerwową. Rozpoczęło się od depresji, a skończyło na paranoi (niektóre źródła sugerują schizofrenię). źródło: NKJP: Jan Sar Skąpski: Śladami Wenus : astrologia życia intymnego, 1998
	Nie ma jednego modelowego rozwiązania dla szpitali, które popadły w kłopoty finansowe. źródło: NKJP: Sprawozdanie z 88. posiedzenia Senatu RP
	Kraj, spustoszony przez obce wojska, popadł w nędzę. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
	Część zabytków kultury żydowskiej popadła w ruinę lub została wyburzona. źródło: NKJP: JUSTYNA KOZAK: Wernisaż i koncert, Polska Głos Wielkopolski, 2004-11-12

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

bezosobnik: popadnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		popadnijmy
2 os.	popadnij	popadnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popadłbym bym popadł	popadłabym bym popadła	popadłobym bym popadło	popadlibyśmy byśmy popadli	popadłybyśmy byśmy popadły
2 os.	popadłbyś byś popadł	popadłabyś byś popadła	popadłobyś byś popadło	popadlibyście byście popadli	popadłybyście byście popadły
3 os.	popadłby by popadł	popadłaby by popadła	popadłoby by popadło	popadliby by popadli	popadłyby by popadły

bezosobnik: popadnięto by

bezokolicznik: popaść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: popadłszy

gerundium: popadnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: popadać

+

popaść

+

w CO