zachłanny

Dziewiętnastowieczny Londyn, jedna z ulic miasta przepełnionego atmosferą Bożego Narodzenia, to sceneria, w której rozgrywa się przedstawienie - opowieść o [...] człowieku skąpym, zachłannym na każdy grosz i nieczułym na ludzkie potrzeby.

źródło: NKJP: Baj Pomorski, Gazeta Miejska, nr 92, 2001

Zdaniem aspiranta [...] oszust mógł tak długo grasować, ponieważ nie był zachłanny i działał elastycznie. Nie brał dużych zaliczek, a oferował w zamian towar, który był bardzo atrakcyjny.

źródło: NKJP: Antoni Borowski: Okazja z ogłoszenia, Detektyw, nr 3 (151), 1999

Przyznana im rekompensata znowu trafiła do kieszeni zachłannych kupców.

źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994

Nawet gdyby mogło być równie pięknie, nawet gdyby coś jeszcze było możliwe, to chyba już bym nie chciała, bo nie trzeba być zachłannym, nie trzeba zawsze przebijać szczęśliwego dnia jeszcze szczęśliwszym.

źródło: NKJP: Marek Soból: Mojry, 2005