utorować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

usunąwszy przeszkody, umożliwić swobodne przejście lub przejazd

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

przetrzeć

	Dość powiedzieć, że, by utorować sobie przejście, legioniści musieli usunąć warstwę śniegu o grubości 6 stóp. źródło: NKJP: Aleksander W. Małachowski: Nasza zima zła, Gazeta Poznańska, 2004-12-18
	Kierowca włączył silnik, natomiast tłum ciekawskich otoczył wózek profesora. Policja próbowała utorować miejsce do tylnych drzwi dżipa, ale trwało to i trwało [...]. źródło: NKJP: Agni Krishnamurti: Profesor Hawking zażywa kąpieli, Polityka, 2001-01-27
	Rozwścieczeni rabusie porozbijali gabloty, a wyjście utorowali sobie seriami z pistoletów maszynowych rozbijając drzwi i szyby. źródło: NKJP: Tydzień w kraju, Polityka, 2002-01-05
	[...] w 1840 r. na skutek zatoru na Wiśle Martwej wody utorowały sobie krótszą drogę do morza przez wieś Górka [...]. źródło: NKJP: Maria Giedz: Odnogi delty Wisły, Dziennik Bałtycki, 1999-10-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utorowałem +(e)m utorował	utorowałam +(e)m utorowała	utorowałom +(e)m utorowało	utorowaliśmy +(e)śmy utorowali	utorowałyśmy +(e)śmy utorowały
2 os.	utorowałeś +(e)ś utorował	utorowałaś +(e)ś utorowała	utorowałoś +(e)ś utorowało	utorowaliście +(e)ście utorowali	utorowałyście +(e)ście utorowały
3 os.	utorował	utorowała	utorowało	utorowali	utorowały

bezosobnik: utorowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		utorujmy
2 os.	utoruj	utorujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	utorowałbym bym utorował	utorowałabym bym utorowała	utorowałobym bym utorowało	utorowalibyśmy byśmy utorowali	utorowałybyśmy byśmy utorowały
2 os.	utorowałbyś byś utorował	utorowałabyś byś utorowała	utorowałobyś byś utorowało	utorowalibyście byście utorowali	utorowałybyście byście utorowały
3 os.	utorowałby by utorował	utorowałaby by utorowała	utorowałoby by utorowało	utorowaliby by utorowali	utorowałyby by utorowały

bezosobnik: utorowano by

bezokolicznik: utorować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: utorowawszy

gerundium: utorowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: utorowany

odpowiednik aspektowy: torować

+

utorować

+

CO + (KOMU/CZEMU)

Zob. tor