bezradnie
-
w sposób świadczący o niezdolności do poradzenia sobie w trudnej sytuacji
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- bezradnie i bezsilnie
- patrzeć, popatrzeć, przyglądać się, rozglądać się, spojrzeć; powiedzieć; stać; uśmiechać się; wzdychać; zawołać bezradnie; bezradnie pokręcić głową; rozłożyć ramiona, machać rękami, wymachiwać rękami, wzruszyć ramionami; rozkładać ręce, rozłożyć ręce
-
Rozejrzałem się bezradnie. Nie było nikogo, kto mógłby mi pomóc.
źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005
Wyobraźmy sobie oto dzieciaka, który zgubił się w wielkim mieście i płacze bezradnie na ławce w parku.
źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Uwaga dziecko!, Polityka nr 2415, 2003-08-23
Pamiętałem, że upominek był przygotowany, widziałem go w rękach tłumaczki, ale gdzie został odłożony... Zapadł się pod ziemię. Rozglądałem się bezradnie po salonie prezydenta, dawałem rozpaczliwe znaki, rozglądali się i inni, ale bez skutku.
źródło: NKJP: Daniel Passent: Choroba dyplomatyczna, 2002
Franek Słowik spojrzał na niego tak umęczonym wzrokiem, że Konrad nie miał sumienia dłużej go gnębić. - To co ja mam z tobą począć? - spytał bezradnie. - Proszę, niech mi ksiądz jeszcze raz pomoże. Ostatni, więcej nie będę się narzucał.
źródło: NKJP: Marek Harny: Zdrajca, 2007
Dziewczynka jest w coraz gorszym stanie. Zostaje przewieziona do Centrum Zdrowia Matki Polki. Trafia na oddział intensywnej terapii. Ale i tutaj lekarze rozkładają bezradnie ręce. - Wszystkie objawy wskazują, że została zarażona wścieklizną - mówi Wojciech Krajewski. - A to jest, niestety, śmiertelna choroba.
źródło: NKJP: Dariusz Kucharski: Wampir czyhał w szopie, Super Express, 2006
-
część mowy: przysłówek
-
Zob. bezradny