-
2.
książk. bohaterka -
[heroina] lub [herojina]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- czyjaś największa heroina
- heroina z powieści
- herosi i heroiny
- romantyczna, wiktoriańska heroina
-
W dzieciństwie największą moją heroiną była okrutna Królowa Śniegu.
źródło: NKJP: Grażyna Olbrych: Królowa Śniegu, CKM, nr 05/05, 1999
Reżyserka podeszła inaczej do głównej bohaterki. Chciała uczynić z niej, jak sama przyznaje, prawdziwą heroinę.
źródło: NKJP: Łukasz Twaróg: Śmierć w McŚwiecie z sosem łagodnym, Esensja, nr 6, 2007
To tak, jakby wziąć tylko jedną z dwóch wykluczających się cech, jakie odnajdujemy u niezliczonych gwałtownych i uległych heroin Dostojewskiego. Jakby wziąć tylko ich bunt bez uległości i potrzeby podporządkowania się.
źródło: NKJP: Cezary Michalski: Siła odpychania, 2002
Nie muszę chyba dodawać, że karmieni takimi opowieściami od kołyski młodzi Turyngowie płci obojga pragnęli pójść w dorosłym życiu w ślady herosów i heroin, chociaż wiadomo było, że ich przeznaczeniem jest poczciwy mieszczański stan.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. heroina
heroiny
D. heroiny
heroin
C. heroinie
heroinom
B. heroinę
heroiny
N. heroiną
heroinami
Ms. heroinie
heroinach
W. heroino
heroiny
-
łac. hērōīnē 'bohaterka, półbogini'
z gr. hērōínē