konfrontować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

praw. jednocześnie wzywać przed sąd lub prowadzącego śledztwo świadka albo świadków i oskarżonego w celu wyjaśnienia sprawy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

sąd

	Możliwe jest także konfrontowanie świadka z podejrzanym (oskarżonym) [...]. źródło: Internet: pg.gov.pl/plik/2013
	[...] dziecko zostało w bardzo bezwzględny sposób potraktowane przez aparat ścigania. Potraktowano je jak zwykłego świadka, wielokrotnie przesłuchiwano, konfrontowano z przestępcą. źródło: NKJP: Sprawozdanie z 45. posiedzenia Senatu RP część 2, wersja robocza, 4. kadencja
	A konfrontowaliście tego kierowcę z gospodynią Jarzęckich? źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 2005
	[...] wydaje mi się, że tę kwestię najskuteczniej i najszybciej możemy wyjaśnić, odbierając równoległe zeznania od pań, czyli konfrontując panie [...]. źródło: NKJP: Stenogram z 68. posiedzenia Komisji Śledczej do zbadania ujawnionych w mediach zarzutów dotyczących przypadków korupcji podczas prac nad nowelizacją ustawy o radiofonii i telewizji (SRTV) w dniu 23 września 2003 r.
	Dzisiaj w prokuraturze kontynuowano przesłuchania i konfrontowano podejrzanych. źródło: Internet: wiadomosci.onet.pl › Polska › Korupcja

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konfrontowałem +(e)m konfrontował	konfrontowałam +(e)m konfrontowała	konfrontowałom +(e)m konfrontowało	konfrontowaliśmy +(e)śmy konfrontowali	konfrontowałyśmy +(e)śmy konfrontowały
2 os.	konfrontowałeś +(e)ś konfrontował	konfrontowałaś +(e)ś konfrontowała	konfrontowałoś +(e)ś konfrontowało	konfrontowaliście +(e)ście konfrontowali	konfrontowałyście +(e)ście konfrontowały
3 os.	konfrontował	konfrontowała	konfrontowało	konfrontowali	konfrontowały

bezosobnik: konfrontowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę konfrontował będę konfrontować	będę konfrontowała będę konfrontować	będę konfrontowało będę konfrontować	będziemy konfrontowali będziemy konfrontować	będziemy konfrontowały będziemy konfrontować
2 os.	będziesz konfrontował będziesz konfrontować	będziesz konfrontowała będziesz konfrontować	będziesz konfrontowało będziesz konfrontować	będziecie konfrontowali będziecie konfrontować	będziecie konfrontowały będziecie konfrontować
3 os.	będzie konfrontował będzie konfrontować	będzie konfrontowała będzie konfrontować	będzie konfrontowało będzie konfrontować	będą konfrontowali będą konfrontować	będą konfrontowały będą konfrontować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		konfrontujmy
2 os.	konfrontuj	konfrontujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konfrontowałbym bym konfrontował	konfrontowałabym bym konfrontowała	konfrontowałobym bym konfrontowało	konfrontowalibyśmy byśmy konfrontowali	konfrontowałybyśmy byśmy konfrontowały
2 os.	konfrontowałbyś byś konfrontował	konfrontowałabyś byś konfrontowała	konfrontowałobyś byś konfrontowało	konfrontowalibyście byście konfrontowali	konfrontowałybyście byście konfrontowały
3 os.	konfrontowałby by konfrontował	konfrontowałaby by konfrontowała	konfrontowałoby by konfrontowało	konfrontowaliby by konfrontowali	konfrontowałyby by konfrontowały

bezosobnik: konfrontowano by

bezokolicznik: konfrontować

imiesłów przysłówkowy współczesny: konfrontując

gerundium: konfrontowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: konfrontujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: konfrontowany

odpowiednik aspektowy: skonfrontować

+

konfrontować

+

KOGO + (z KIM)

fr. confronter

niem. konfrontieren

z łac. confrontare ' być naprzeciw czego, graniczyć (z czym)'