ktoś wychodzi z roli

To wtedy właśnie, gdy na chwilę wychodziła z roli pani redaktor i stawała się osobą dramatu, jej reportaże bywały przejmujące niczym jednoaktówka „Powódź” z „Dwóch teatrów” Jerzego Szaniawskiego.

źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999

Moderatorzy debat publicznych nie powinni na koniec wychodzić z roli i ryzykować własne, osobiste podsumowanie debaty. Moderator jest „przezroczysty” i tej wersji trzyma się do końca.

źródło: NKJP: Piotr Legutko: Sztuka debaty czyli jak się nie dać, 2009

Promień nie wychodził z roli małomównego dzikusa. Pożerał łapczywie zbyt wielkie kęsy, wypluwał ości na podłogę, a nawet próbował dłubać w zębach czubkiem noża.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie Kroniki Drugiego Kręgu Księga II, 2002

[...] oskarżeni zaś, zwłaszcza ci, którzy mieli coś na sumieniu, bali się go bardziej niż prokuratora i niejeden pod spojrzeniem przenikliwych jasnych oczu tracił wątek, zaczynał się plątać i ku rozpaczy obrońcy wypadał z roli, rozrywał sieci misternie przygotowanej obrony pozwalając, by oskarżyciel dopadał go i szarpał niczym drapieżny szczupak.

źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Jeżeli ze mną pojedziesz, 1993

Pierwszy raz w głosie Joli pojawiają się jakieś emocje. Zapala nerwowo papierosa, wypada z roli luksusowej kokietki, na którą pozowała, staje się normalną młodą dziewczyną. Przeraźliwie smutną.

źródło: NKJP: Hanna Bogoryja-Zakrzewska, Adam Bogoryja-Zakrzewski: Szlaufy, Polityka, 2006-07-29