wtórować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

brzmieć razem z innymi dźwiękami w tym samym czasie

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

synonimy:

wtórzyć

	Okrzykom wtóruje klakson księdza, który nie zważając na fotoreporterkę próbuje wjechać do środka. źródło: NKJP: Marcin Twaróg: Dom bezprawia, Trybuna Śląska, 2004-01-30
	Co rusz podnosiły się gdzieś piski panien, a wtórowały im rechoty kawalerów. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
	Przy drzwiach niebieska poświata wydobywa jeszcze z mroku podługowaty, biały cień na noszach. - Wieczne odpoczywanie racz mu dać, Panie - szepce siostra. Rudy wtóruje jej płaczliwym mamrotaniem. źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
	Na szczęście Pawlak przywiózł cepy z Krużewników i teraz ojciec z synem, stojąc naprzeciw siebie, równo bili w rozrzucone na klepisku stodoły zboże, a dachówki na stodole wtórowały każdemu uderzeniu [...]. źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
	Nikomu spośród otaczających nawet do głowy nie przyszło, aby chłopak wypadłszy z trzeciego piętra mógł jeszcze żyć. Nie próbowano go nawet ratować. Mężczyźni kiwali ze współczuciem głowami, kobiety wtórowały matce w płaczu. źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtórowałem +(e)m wtórował	wtórowałam +(e)m wtórowała	wtórowałom +(e)m wtórowało	wtórowaliśmy +(e)śmy wtórowali	wtórowałyśmy +(e)śmy wtórowały
2 os.	wtórowałeś +(e)ś wtórował	wtórowałaś +(e)ś wtórowała	wtórowałoś +(e)ś wtórowało	wtórowaliście +(e)ście wtórowali	wtórowałyście +(e)ście wtórowały
3 os.	wtórował	wtórowała	wtórowało	wtórowali	wtórowały

bezosobnik: wtórowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wtórował będę wtórować	będę wtórowała będę wtórować	będę wtórowało będę wtórować	będziemy wtórowali będziemy wtórować	będziemy wtórowały będziemy wtórować
2 os.	będziesz wtórował będziesz wtórować	będziesz wtórowała będziesz wtórować	będziesz wtórowało będziesz wtórować	będziecie wtórowali będziecie wtórować	będziecie wtórowały będziecie wtórować
3 os.	będzie wtórował będzie wtórować	będzie wtórowała będzie wtórować	będzie wtórowało będzie wtórować	będą wtórowali będą wtórować	będą wtórowały będą wtórować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wtórujmy
2 os.	wtóruj	wtórujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtórowałbym bym wtórował	wtórowałabym bym wtórowała	wtórowałobym bym wtórowało	wtórowalibyśmy byśmy wtórowali	wtórowałybyśmy byśmy wtórowały
2 os.	wtórowałbyś byś wtórował	wtórowałabyś byś wtórowała	wtórowałobyś byś wtórowało	wtórowalibyście byście wtórowali	wtórowałybyście byście wtórowały
3 os.	wtórowałby by wtórował	wtórowałaby by wtórowała	wtórowałoby by wtórowało	wtórowaliby by wtórowali	wtórowałyby by wtórowały

bezosobnik: wtórowano by

bezokolicznik: wtórować

imiesłów przysłówkowy współczesny: wtórując

gerundium: wtórowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wtórujący

odpowiednik aspektowy: zawtórować

+

wtórować

+

KOMU/CZEMU + (MOWA WPROST)

Zob. wtóry