zawtórować - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawtórowałem +(e)m zawtórował	zawtórowałam +(e)m zawtórowała	zawtórowałom +(e)m zawtórowało	zawtórowaliśmy +(e)śmy zawtórowali	zawtórowałyśmy +(e)śmy zawtórowały
2 os.	zawtórowałeś +(e)ś zawtórował	zawtórowałaś +(e)ś zawtórowała	zawtórowałoś +(e)ś zawtórowało	zawtórowaliście +(e)ście zawtórowali	zawtórowałyście +(e)ście zawtórowały
3 os.	zawtórował	zawtórowała	zawtórowało	zawtórowali	zawtórowały

bezosobnik: zawtórowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zawtórujmy
2 os.	zawtóruj	zawtórujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawtórowałbym bym zawtórował	zawtórowałabym bym zawtórowała	zawtórowałobym bym zawtórowało	zawtórowalibyśmy byśmy zawtórowali	zawtórowałybyśmy byśmy zawtórowały
2 os.	zawtórowałbyś byś zawtórował	zawtórowałabyś byś zawtórowała	zawtórowałobyś byś zawtórowało	zawtórowalibyście byście zawtórowali	zawtórowałybyście byście zawtórowały
3 os.	zawtórowałby by zawtórował	zawtórowałaby by zawtórowała	zawtórowałoby by zawtórowało	zawtórowaliby by zawtórowali	zawtórowałyby by zawtórowały

bezosobnik: zawtórowano by

bezokolicznik: zawtórować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zawtórowawszy

gerundium: zawtórowanie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wtórować

Rz_osobowy

+

zawtórować

+

(KOMU) + na CZYM

Zob. wtóry