zawtórować - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

poprzeć pogląd wygłoszony przez kogoś innego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

hiperonimy:

poprzeć

	– Powinna zgnić w więzieniu. – Pewnie – zawtórowała mu piskliwie jakaś kobieta. źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Nic już nie słychać, Esensja, nr 04 (LXVI), 2007
	- Dobra myśl, synu - pochwalił Wilmowski. - Gdy Tomek ruszy łepetyną, to zawsze coś mądrego z niej wyleci - zawtórował bosman. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1996
	Nie ufajcie mu, panie. - Prawda, prawda - zawtórowała pozostała dwójka. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
	Centralom partyjnym ochoczo zawtórowali politycy lokalni. źródło: NKJP: Jacek Kuroń: Rachunki sumienia, Gazeta Wyborcza, 1994-07-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawtórowałem +(e)m zawtórował	zawtórowałam +(e)m zawtórowała	zawtórowałom +(e)m zawtórowało	zawtórowaliśmy +(e)śmy zawtórowali	zawtórowałyśmy +(e)śmy zawtórowały
2 os.	zawtórowałeś +(e)ś zawtórował	zawtórowałaś +(e)ś zawtórowała	zawtórowałoś +(e)ś zawtórowało	zawtórowaliście +(e)ście zawtórowali	zawtórowałyście +(e)ście zawtórowały
3 os.	zawtórował	zawtórowała	zawtórowało	zawtórowali	zawtórowały

bezosobnik: zawtórowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zawtórujmy
2 os.	zawtóruj	zawtórujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawtórowałbym bym zawtórował	zawtórowałabym bym zawtórowała	zawtórowałobym bym zawtórowało	zawtórowalibyśmy byśmy zawtórowali	zawtórowałybyśmy byśmy zawtórowały
2 os.	zawtórowałbyś byś zawtórował	zawtórowałabyś byś zawtórowała	zawtórowałobyś byś zawtórowało	zawtórowalibyście byście zawtórowali	zawtórowałybyście byście zawtórowały
3 os.	zawtórowałby by zawtórował	zawtórowałaby by zawtórowała	zawtórowałoby by zawtórowało	zawtórowaliby by zawtórowali	zawtórowałyby by zawtórowały

bezosobnik: zawtórowano by

bezokolicznik: zawtórować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zawtórowawszy

gerundium: zawtórowanie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wtórować

Rz_osobowy	+	zawtórować	+	KOMU/CZEMU
Rz_osobowy	+	zawtórować	+	MOWA WPROST

Zob. wtóry