ktoś rozpuścił język

Zobaczysz, jak go podpuszczę, to rozpuści język aż miło. Nawet powie skurczybyk więcej, niż wie, żeby się przed nami popisać.

źródło: NKJP: Janusz Michalczyk: Ostrzenie brzytwy, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-03-27

Wygadana Dziunia Będąc prawdziwą damą potrafiła jednak, jak nikt inny, rozpuścić język. Gdy zaczynała mówić, nikt nie mógł Jej powstrzymać.

źródło: NKJP: (wjur): Dama w kapeluszu, Gazeta Krakowska, 2006-03-11

Gość, rozpuściwszy, zgodnie z oczekiwaniem, język, nachlapał tego i owego. Mógł już zostać oskarżony, a raport o prowokacji przesłano Tyberiuszowi na Kapreje.

źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, 2009