zestrzelić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

książk. skoncentrować myśli lub pewne działania, tak by osiągnąć jakąś jedność

Wymowa

[zestszelić] lub pot. [zesczszelić], lub pot. [zeszczszelić]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

połączyć

Połączenia

zestrzelić myśli, możliwości
zestrzelić w jeden cel, w jedno

Cytaty

Czy uda się zestrzelić myśli samorządowców, przyjaznych Gorlicom rektorów, profesorów, w jeden wspólny cel – w wyższą uczelnię w Gorlicach?

źródło: NKJP: Stanisław Elmer: Naszym zdaniem, Gazeta Krakowska, 2005-02-22

Tak, Nowy Jork, Ameryka to jednak triumf ludzkiej tolerancji i solidarności. Trudno się dziwić, że miejscowi nie rozumieją Europejczyków, gdzie wybuchały wojna za wojną. Tu nastąpiło nieprawdopodobne zestrzelenie ludzkich możliwości w jedno.

źródło: NKJP: Dotknięcie Nowego Jorku, Dziennik Polski, 2000-07-08

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zestrzelę	zestrzelimy
2 os.	zestrzelisz	zestrzelicie
3 os.	zestrzeli	zestrzelą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zestrzeliłem +(e)m zestrzelił	zestrzeliłam +(e)m zestrzeliła	zestrzeliłom +(e)m zestrzeliło	zestrzeliliśmy +(e)śmy zestrzelili	zestrzeliłyśmy +(e)śmy zestrzeliły
2 os.	zestrzeliłeś +(e)ś zestrzelił	zestrzeliłaś +(e)ś zestrzeliła	zestrzeliłoś +(e)ś zestrzeliło	zestrzeliliście +(e)ście zestrzelili	zestrzeliłyście +(e)ście zestrzeliły
3 os.	zestrzelił	zestrzeliła	zestrzeliło	zestrzelili	zestrzeliły

bezosobnik: zestrzelono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zestrzelmy
2 os.	zestrzel	zestrzelcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zestrzeliłbym bym zestrzelił	zestrzeliłabym bym zestrzeliła	zestrzeliłobym bym zestrzeliło	zestrzelilibyśmy byśmy zestrzelili	zestrzeliłybyśmy byśmy zestrzeliły
2 os.	zestrzeliłbyś byś zestrzelił	zestrzeliłabyś byś zestrzeliła	zestrzeliłobyś byś zestrzeliło	zestrzelilibyście byście zestrzelili	zestrzeliłybyście byście zestrzeliły
3 os.	zestrzeliłby by zestrzelił	zestrzeliłaby by zestrzeliła	zestrzeliłoby by zestrzeliło	zestrzeliliby by zestrzelili	zestrzeliłyby by zestrzeliły

bezosobnik: zestrzelono by

bezokolicznik: zestrzelić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

zestrzeliwszy

gerundium: zestrzelenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zestrzelenie	zestrzelenia
D.	zestrzelenia	zestrzeleń
C.	zestrzeleniu	zestrzeleniom
B.	zestrzelenie	zestrzelenia
N.	zestrzeleniem	zestrzeleniami
Ms.	zestrzeleniu	zestrzeleniach
W.	zestrzelenie	zestrzelenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zestrzelony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zestrzelony	zestrzelony	zestrzelony	zestrzelone	zestrzelona
D.	zestrzelonego	zestrzelonego	zestrzelonego	zestrzelonego	zestrzelonej
C.	zestrzelonemu	zestrzelonemu	zestrzelonemu	zestrzelonemu	zestrzelonej
B.	zestrzelonego	zestrzelonego	zestrzelony	zestrzelone	zestrzeloną
N.	zestrzelonym	zestrzelonym	zestrzelonym	zestrzelonym	zestrzeloną
Ms.	zestrzelonym	zestrzelonym	zestrzelonym	zestrzelonym	zestrzelonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zestrzeleni	zestrzeleni	zestrzelone	zestrzelone
D.	zestrzelonych	zestrzelonych	zestrzelonych	zestrzelonych
C.	zestrzelonym	zestrzelonym	zestrzelonym	zestrzelonym
B.	zestrzelonych	zestrzelonych	zestrzelonych	zestrzelone
N.	zestrzelonymi	zestrzelonymi	zestrzelonymi	zestrzelonymi
Ms.	zestrzelonych	zestrzelonych	zestrzelonych	zestrzelonych

odpowiedniki aspektowe: zestrzeliwać , zestrzelać

Składnia

+

zestrzelić

+

CO

Pochodzenie

Zob. strzelić