gończy
-
o psie: taki, który ze względu na swój węch przeznaczony jest do tropienia i pogoni za zwierzyną
-
Wyraz używany również samodzielnie w funkcji rzeczownika, np.: Sługa dziewiczej bogini Artemidy, czyli Diany, znał jedną tylko pasję - polowanie - i całe dnie spędzał w lasach ze swoją sforą gończych.
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane -
- pies gończy
-
- Geralt - powiedział Jaskier, rozglądając się i węsząc jak pies gończy. - Okropnie tu śmierdzi, nie uważasz?
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Polowanie z psami gończymi na zwierzynę drobną jest niedozwolone, nie dotyczy to terenów górskich i dzikarzy w polowaniu na dziki.
źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1995
Przez sen słyszałem początkowo jeszcze gwizd lokomotywy lub przeciągły dzwonek na jakiejś małej odludnej stacyjce, a potem wydało mi się, że słyszę głosy psów: chrapliwy bas Fagociuty i dyszkant naszej Lutni ze sfory gończej z Syłgudyszek.
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Na skraju imperium, 2000
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. gończy
gończy
gończy
gończe
gończa
D. gończego
gończego
gończego
gończego
gończej
C. gończemu
gończemu
gończemu
gończemu
gończej
B. gończego
gończego
gończy
gończe
gończą
N. gończym
gończym
gończym
gończym
gończą
Ms. gończym
gończym
gończym
gończym
gończej
W. gończy
gończy
gończy
gończe
gończa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. gończy
gończy
gończe
gończe
D. gończych
gończych
gończych
gończych
C. gończym
gończym
gończym
gończym
B. gończych
gończych
gończych
gończe
N. gończymi
gończymi
gończymi
gończymi
Ms. gończych
gończych
gończych
gończych
W. gończy
gończy
gończe
gończe
-
Zob. gonić